بُکش و خوشگلم کن، نسخه تقلبی!
در سالهای اخیر متأثر از فضای برخی رسانهها و فضای مجازی، برخی از رفتارها و آرایشهای خاص در میان گروهی از مردم باب شده است. آرایشهایی که بیشتر متخصصان و پزشکان معتقدند جدا از مباحث فرهنگی و اجتماعی، تأثیراتی نیز بر سلامت دارد.
آقای دکتر! در روزهای اخیر صحبتهای زیادی درباره تأثیر منفی بوتاکس پیشانی روی چشم بیان میشود. چقدر این حرفها درست است؟
بله و اتفاقاً چند خطر بزرگ برای چشم دارد که حتی ممکن است منجر به افتادگی پلک یا دو بینی شود. یادر مواردی فرد روی ماده حساسیت دارد. گاهی برخی از افراد برای رسیدن به زیبایی هزینه لازم را ندارند و به محلهایی مراجعه میکنند که تزریقهای آنها غیرعلمی و غیرپزشکی هستند؛ درحالیکه این محلول قاچاقی وارد شده و عوارض جدی به همراه دارد. مثلاً حدود هفت سال پیش و در سال 82، ژلی وارد شد به نام ژل «پاژ» که حتی در بیمارستانهای خصوصی هم مورد استفاده قرار میگرفت.
خب طی این سالها، پیشرفتی در زمینه افزایش کیفیت و کاهش عوارض ژلهای تزریقی رخ نداده است؟
مسأله مهمی که باید به آن توجه کرد، این است که چون مصرف این مواد در کشور بالاست، بازار قاچاق و مواد غیراصولی هم افزایش پیدا کرده است. ولی با همه این اوصاف که تلاش میکنیم متأسفانه همچنان روند رو به افزایش استفاده از مواد غیر پزشکی بالاست. تأکید من روی نگاه فرهنگی است تا علمی. این دو مورد یعنی علم و فرهنگ باید به موازات هم باشد تا ضریب ایمنی بالا برود.
یکی دیگر از چالشهای جراحیهای زیبایی، کشیدن و جوان سازی پوست است. این گزاره که کشیدن پوست به مرور زمان سبب چروک شدن مجدد آن میشود چقدر درست است؟
عمل لیفتینگ یا کشیدن پوست برای رفع چین و چروک است. بیشتر جراحیهایی که انجام میشود نارضایتی به همراه دارد. چون یکی از نتایج رایج در این جراحی، نامتقارن شدن پوست است. جراح هرقدر هم مهارت داشته باشد نمیتواند مطابق با میل بیمار کار کند و دوطرف صورت، تقارن پیدا نمیکند. هرچند این عملها دائمی هم نیست و هر چهار تا پنج سال تکرار میشود.
چقدر از چیزهایی که درباره عوارض تتو می گویند درست است؟
امروزه ثابت شده بیماریهای ویروسی و ایدز از طریق تتو هم «ممکن» است ایجاد شود. موضوع این است که با همه مراقبتها، به دلیل اینکه سوزنهای تاتو در اتاقهای سراپایی مطب یا آرایشگاههاست، استریلشده نیست و ممکن است فرد دچار هپاتیت یا ایدز شود. یکی دیگر از موارد شایع این است که هنگام تتو جوهر وارد پوست میشود. بسیاری بدنشان به این جوهر واکنش نشان میدهد و فرد دچار بیماری میشود. بنابراین باید در نظر بگیریم که واکنش فرد به این ماده خارجی سبب عارضه جدیدی نشود. چراکه در برخی موارد، تتو کردن و حساسیت بدن فرد به جوهر تتو، سبب بروز عوارض ریوی در او میشود. چون فرد رنگهای مختلف را تتو میکند و این رنگها در فرد ممکن است باعث زائیدههای پوستی شود که ناشی از تأثیر منفی رنگدانههای شیمیایی بر پوست است.
برخی می گویند بوتاکس کردن یکی از راههای درمان میگرن است. چقدر این ماجرا صحت دارد؟
بله؛ اصلاً ماجرای بوتاکس از اینجا آغاز شد که برخی متخصصان مغز و اعصاب، برای درمان سردرد برخی بیمارانشان، بوتاکس تجویز کردند. بوتاکسی که باید هر شش ماه یا سالی یک بار انجام میشد. بعد از آن، دورهدرمان بسیاری از چروکهای صورت بیماران هم از بین میرفت و برای همین هم از بوتاکس برای رفع چروک هم استفاده شد؛ اما مشکل آنجا بود که طبق معمول، ژلهای چینی و جعلی رایج شد و به این ترتیب آسیبها و عوارض این تزریقها نیز کاملاً آثار درمانی آن را تحت الشعاع قرار داد و عوارض فراوان آن، داد همه را درآورد.
گفته میشود رنگ مو نیز عوارضی دارد که زیاد جدی گرفته نمیشود.
بله؛ عدهای رنگ مو را هم برای رفع سردرد استفاده میکنند. موضوعی که سبب ایجاد عوارض میشود. حتی افرادی بودند که دچار شوک شدند یا ضربان خونشان بالا رفت. خارش و التهاب شدید در سر آنها ایجاد شد یا تنفس آنها دچار مشکلات جدی شد؛ بنابراین رنگ مو که شاید درنگاه نخست، محصولی بیخطر و عادی باشد، تازگیها به دلیل فرآوردههای جعلی که در بازار زیاد شده مشکلزا شده است.
گویا تتو کردن، افرادی را که دچار ریزش ابرو هستند نیز با مشکل مواجه میکند.
بله. درست است. چون تتو در برخی افراد واکنشهای موضعی دارد و برای برخی واکنشهای جدی برای همه بدن فرد به دنبال دارد. دلیل دیگر هم انتقال ویروسها در فرد است؛ بنابراین اگر تتو برای زیبایی باشد و از طرف دیگر، اطمینانی هم از خطرات احتمالی برای فرد اطمینان نداریم بهتر است استفاده نشود. لذا بهترین پیشنهاد این است که بیمار هرگز تتو نکند.
ارسال نظر