به نام کتاب، به کام دیگران
هر سال با برگزاری نمایشگاه کتاب، مخاطبان از نقاط مختلف تهران و گاه شهرهای مختلف برای خرید کتاب در یک نقطه جمع میشوند؛ اما چند سالی است که این جمعیت به مخاطب هدف تبلیغات بسیاری از کالاها تبدیل شده است.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا، سال هاست که در کشور از مظلومیت کتاب حرف زده می شود، از این که آمار سرانه مطالعه راضی کننده نیست، از این که آموزش و پرورش ما بچه ها را کتاب خوان نمی کند و صدا و سیما نیز اهمیتی برای کتاب قائل نیست.
یکی از راه های مطرح شدن کتاب تبلیغات است که با این بازار فروش، ناشران از پس هزینه اش برنمی آیند و در صدا و سیما هم چیپس و پفک تبلیغ می شود، اما کتاب نه.
در این فضا، دل اهل کتاب خوش است به اردیبهشت و حال و هوای کتابی رنگ تهران که نمایشگاه کتاب شروع بشود با دوست و خانواده و اهل کتاب بیایند نمایشگاه با نویسنده ای دیدار کنند، در بحثی ادبی شرکت کنند و کتابی بخرند. اما در نمایشگاه کتاب هم گاهی کتاب به حاشیه رانده می شود و متن چیز دیگری می شود.
با توجه به در دست ساخت بودن مصلای امام خمینی (ره) ، کمبود فضای نمایشگاهی یکی از مشکلات اصلی نمایشگاه کتاب است و به همین دلیل بخشی از مصلا که در دست ساخت است، با فنس و بنر و بیلبورد از فضای نمایشگاهی جدا شده است و فضای باقی مانده هم باید بین ناشران عمومی، کودک و نوجوان، آموزشی، دانشگاهی، بین المللی و کارنامه نشر تقسیم شود. این کمبود جا امسال تا این اندازه بود که بخش بین الملل به خارج از مصلا و پادگانی در خیابان بهشتی منتقل شده بود. اما در همین شرایط، علاوه بر اختصاص فضای بسیار زیاد به غرفه های فروش مواد غذایی و کلاس های کنکور و کالاهای بی ارتباط با کتاب، دو سالن بسیار بزرگ به شهرداری اختصاص یافته بود. همچنین بانک انصار فضایی را در اختیار داشت، سازمان ها و نهادها نیز سالن بزرگی را داشتند که انجمن ماساژ ایران، انجمن دوستی ایران و تاجیکستان، انجمن دوستی ایران و ویتنام، مؤسسه های خیریه، انجمن های ترک سیگار و غیره به معرفی خود می پرداختند. همچنین سالن ها و غرفه هایی به شبکه های تلوزیونی و رادیویی اختصاص یافته بود. بخشی از مصلا در طبقه دوم شبستان نیز در اختیار سازمان های دولتی و معرفی خدمات آن ها بود. حتا در میان غرفه های ناشران عمومی هم گاه اسم سازمان و نهادی تعجب برانگیز بود، پژوهشگاه هایی که مجله های خود را ارائه می کردند و همان محصولاتی را به نمایشگاه کتاب آورده بودند که در نمایشگاه مطبوعات نیز هر سال عرضه می کنند. گاه بازاریاب های شرکت های خصوصی و دولتی هم به چشم می خوردند که در بین مردم، ناشران و متصدیان غرفه ها به معرفی محصولات خود و جذب مشتری می پرداختند.
در این میان انگار اهمیت کتاب کمی رنگ باخته بود و خیلی ها یادشان رفته بود که این جا نمایشگاه کتاب است و نباید این فرصت کوچک و کوتاه را به نفع هیچ چیز دیگر به حاشیه کشاند.
ارسال نظر