آرزو دارم رادیوی خودروها روشن باشد
تهیهکننده پیشکسوت برنامههای رادیویی با گلایه از خانهنشین شدن برخی پیشکسوتان رادیو، آرزوی خود را این دانست که وقتی از کنار ماشینها رد میشود بشنود که رادیویشان روشن است.
پارس به نقل از مهر: فرهنگ جولایی از قدیمی های رادیو است که از ۱۵ سالگی وارد این رسانه شده و کار تهیه کنندگی را به طور جدی از سال ۱۳۵۵ آغاز کرده است. برنامه های" راه شب" ، " در انتهای شب" ، " در خلوت بیداران" ، " خانه و خانواده" ، " سرزمین مادری" و… نیز داوری جشنواره های متعدد، مقام اول نمایش رادیو در سال ۸۰ و دریافت لوح و تندیس های مختلف بخشی از فعالیت های هنری این پیشکسوت رادیویی است.
با او درباره برنامه هایش در این رسانه و ۷۳ ساله شدن رادیو در ایران گفتگویی داشته ایم که می خوانید:
* آقای جولایی چندی است عمر رادیو در ایران به ۷۳ سال رسیده است. همکاری شما با رادیو چند ساله شده است؟
- من اکنون ۶۰ ساله هستم و فعالیت رادیویی ام را از سن ۱۵ سالگی شروع کردم. با این حساب تجربه ای ۴۵ ساله در رادیو دارم. البته در ابتدا که ۱۵ ساله بودم به عنوان مهمان وارد برنامه های رادیویی شدم ولی از وقتی که به طور مستقل به عرصه تهیه کنندگی وارد شدم، سال ۱۳۵۵ بود که در آن زمان ۲۳ ساله بودم و اولین برنامه ام، برنامه ای صبحگاهی بود که در رادیو زاهدان تهیه می شد.
من کار رادیو را از تهران شروع کردم ولی تهیه کنندگی را به صورت مستقل از رادیو زاهدان آغاز کردم با برنامه ای که ۳۰ دقیقه ای بود و ۶ صبح شروع می شد و همزمان با پخش برنامه" رهاورد" بود که طرحش را خودم دادم. " رهاورد" برنامه ای مرتبط با جوانان بود. برنامه دیگری نیز داشتم که ترانه های درخواستی شنوندگان را پخش می کرد.
* شیرین ترین خاطره تان در طول ۴۵ سال کار در رادیو چیست؟
- شاید این جمله تکراری باشد ولی واقعیت دارد. تمام برنامه های رادیو برایم شیرین بوده و شیرین ترین خاطره ام برنامه نوروز ۱۳۹۱ بود، برنامه ای که در جزیره قشم تمام تعطیلات نوروزی گروه را به خود اختصاص داد و از صبح تا ۱ شب بر بام یک فروشگاه بزرگ به صورت زنده تهیه می شد. من برنامه هایی که در آن ها اختیار کامل دارم بسیار دوست دارم و در این برنامه این اختیار را داشتم که با یک گروه ۳-۴ نفره کار را پیش ببرم.
* اختیار کامل داشتن برای یک تهیه کننده دست او را برای تهیه برنامه باز می گذارد، به جز این حسن علل دیگری نیز برای ترجیح برنامه هایی که اختیار کامل دارید وجود دارد و آیا کار کردن با یک گروه کوچک استفاده محدود از توانایی افراد نیست؟
- من معتقدم رادیو بی جهت تعداد نیروهایش را افزایش می دهد و شماری از نیروها نه تنها کمک محسوب نمی شوند بلکه مزاحم هستند. در برنامه نوروز ۹۱ این مزاحمت ها وجود نداشت در حالی که سرویس دهی کامل بود و ما از بالای بام فروشگاه قشم با تمام نقاط ایران در ارتباط بودیم و به واسطه تجربه کاری و دوستان خوب، گزارشگران از کوه های ایلام گرفته تا دریای خزر و تهران به ما گزارش می دادند و وجود مولفه های دیگر نظیر موسیقی محلی زنده نیز بر زیبایی کار افزود. یکی دیگر از خاطرات شیرینم در رادیو راه اندازی" رادیو دریا" بود که طرح آن از احمد شیشه گران بود و با هم این رادیو را راه اندازی کردیم. این شبکه در زمان خودش خیلی مهم بود به دلیل این که برنامه شاد و مفرحی بود و آن زمان چنین برنامه هایی تعطیل شده بود.
* تعطیلی برنامه های شاد و مفرح به خاطر فضای خاص جنگ تحمیلی بود؟
- همه به خاطر شرایط جنگ و هم به خاطر وضعیت موسیقی که بلاتکلیف بود. البته الان هم موسیقی بلاتکلیف است ولی موسیقی در آن برهه از زمان با محدودیت های بیشتری مواجه بود. با این اوصاف، وجود مجریانی همچون حیدر صارمی و هرمز شجاعی مهر بر اثرگذاری رادیو دریا می افزود. با این مجموعه روزی ۷ تا ۸ ساعت برنامه زنده داشتیم و اتفاقاً همین برنامه فتح بابی شد برای برنامه های شاد و تفریحی بعد از انقلاب. این گونه حرکت های سدشکن جسارت می خواهد.
* از نظر شما نقاط قوت و ضعف رادیوی امروز بعد از ۷۳ سال فعالیت، چیست؟
- رادیو همیشه فراز و نشیب داشته ولی آنچه که بسیار اهمیت دارد این است که شبکه های مختلف رادیو باید کاملاً استقلال داشته باشند. وقتی اصحاب رادیو در یک مجموعه ای کار می کنند که مدیر واحد دارند، مسلم است که کارشان مشابه می شود. این در حالی است که شبکه ها باید رقیب هم باشند نه صرفا کنار هم. وقتی کنار هم باشند و اتاق هایشان در یک طبقه باشد و زیر نظر یک مدیر کار کنند نمی توانند رقابت کنند. در صورتی که در فضای رقابتی هم کیفیت کار بسیار بهتر شده و هم در کار صرفه جویی می شود. بدین معنی که نیروهای حرفه ای با تعداد کم در مقابل نیروهای غیرحرفه ای با تعداد زیاد خواهیم داشت که هزینه ها را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد. من برنامه نوروزی سال ۹۱ در جزیره قشم و نیز برنامه ای که سال ۱۳۷۴ تهیه کردم را با گروهی ۲،۳ نفره انجام دادم.
* استفاده از گروه کوچک مشکل مواجهه با توانایی های محدود را در برابر گروه بزرگ تر در پی ندارد؟
- اگر عوامل یک برنامه حرفه ای باشند، این مشکل بروز نمی کند ولی اگر گروه حرفه ای نباشد با تعداد کم نمی توان کار کرد. در کنار تمامی این شرایط وجود صداقت در کار و رفاقت تا جایی که به نفع مردم کار شود بسیار مهم است. توجه ویژه به مخاطب، وقت شناسی و اهل هنر بودن نیز باید در تمامی برنامه ها توسط عوامل آنها رعایت شود.
* منظور شما از ذکر این ویژگی ها این است که این صفات در اصحاب رادیو کمرنگ است و یا این که منظورتان این است که رادیویی ها این صفات را دارند و بیانگر نقاط قوت رادیو است؟
- گاهی اوقات این صفات در برخی شبکه ها کمرنگ است. یک شبکه رادیویی باید در محلی مستقل با نیروهایی مستقل کار کند. اکنون در کمتر شبکه ای طرح تهیه کننده اجرا می شود چون در کنار تهیه کننده شخصی به نام سردبیر وجود دارد که معمولاً دخالت هایش مانع اجرای طرح تهیه کننده می شود البته طرح باید در داخل چارچوب های نظام اجرا شود ولی این اجازه را به تهیه کننده بدهند که خودش برنامه اش را اداره کند.
* از نظر شما افزایش تعداد شبکه های رادیویی نسبت به گذشته می تواند نقطه قوت رادیو باشد؟ به ویژه شبکه های تخصصی همچون رادیو نمایش که دو هنر اجرای رادیویی و تئاتر را با هم درآمیخته است.
- افزایش تعداد شبکه های رادیویی حسن است اما باید تعداد شبکه ها به این شرط زیادتر باشد که نیروهای حرفه ای از قبل آماده باشند نه این که در حین کار بیاموزند و پخته شوند. استفاده از نیروهای حرفه ای مخاطب را جذب کرده و مانع از خستگی و اذیت شدن شنونده شده و همچنین باعث می شود که هزینه ها هدر نرود. من هم به عنوان کسی که سال ها است کار نمایش می کنم این شبکه را خیلی می پسندم و معتقدم نقاط ضعف آن نسبت به دیگر شبکه ها کمتر است.
* در مقام یک تهیه کننده معتقدید رادیو ۷۳ ساله امروز دست به با عصا راه می رود یا سرحال است؟
- جایگاه رادیو باید بالاتر از جایگاه فعلی اش باشد. بعضی رخدادها نیاز به تامل بیشتری دارند این که احمد شیشه گران که حق زیادی به گردن همه اصحاب رادیو دارد خانه نشین شده جای سوال دارد. این رخداد برای یکسری از عوامل قدیمی رخ داده که در حال حاضر از صحنه رادیو کنار رفته اند. من دوست دارم ارتباطی تنگاتنگ با مخاطب داشته باشم، هرچند برنامه های بسیاری را در دست دارم ولی با وجود علاقه به برنامه زنده، تهیه کنندگی هیچ برنامه زنده ای را در دست ندارم و در حال حاضر تمامی کارهایم تولیدی است.
* و آرزویتان برای رادیوی ۷۴ ساله سال آینده؟
- دیدن موفقیت افزون رادیو را آرزومندم. آرزو می کنم هنگام رد شدن از کنار ماشین هایی که در خیابان های شهر تردد می کنند بشنوم که رادیویشان روشن است.
--------------------------
گفتگو از شیرین هلالی
ارسال نظر