به نظر می‌رسد با ورود تراشه‌های رایانه‌ای قابل کاشت در داخل مغز انسان، مرز بین بشر و ماشین به سرعت در حال کمرنگ شدن است.

چندی قبل الون ماسک و شرکتش Neuralink با معرفی نوعی رابط مغز با همین نام به دنیای علم در صدر رسانه‌ها قرار گرفت چون این فناوری به کاربران امکان اتصال مستقیم به اینترنت از طریق مغزشان را می‌دهد.

به تازگی پروژه دیگری بین دانشگاه واشنگتن و شرکت تولیدکننده تراشه ARM در حال شکل‌گیری است که هدف از آن توسعه این تراشه‌ها برای بازیابی‌کردن حرکات افراد معلول است. مرکز مهندسی عصبی حسی حرکتی (CSNE) دانشگاه واشنگتن در این زمینه با شرکت انگلیسی تفاهم‌نامه همکاری امضا کرد.

گفته می‌شود این تراشه حس لامسه کاربران را بازیابی می‌کند. این پردازنده سیگنال‌های پیچیده‌ای را رمزگشایی می‌کند که در داخل مغز انسان شکل گرفته‌اند؛ تراشه سپس آن‌ها را به رقم تبدیل می‌کند تا بتواند این سیگنال‌ها را پردازش کند.

نتیجه نهایی این امر به شخصی که این تراشه در مغز وی کار گذاشته شده، امکان کنترل‌ کردن عملکرد عضلات بدن را می‌دهد.

تراشه‌هایی از این دست قادرند به درمان طیفی از اختلالات ناتوان‌کننده عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر کمک کنند. آن‌ها همچنین می‌تواند به افرادی که از سکته مغزی و معلولیت ناشی از آسیب‌های نخاعی رنج می‌برند، کمک کنند.

گفته می‌شود تراشه‌های قابل کاشت در مغز باید بسیار کوچک و از لحاظ انرژی تا حد زیادی کارآمد باشند.