ژورف استرنین هفت علت را در این زمینه بیان کرده است: 
11 – لبخند در جامعه روسیه سمبل تعارف نیست. مردم غرب برای تعارف لبخند می زنند اما روس ها چنین شخصی را بی ادب و کسی می دانند که نمی خواهد احساس واقعی خود را بیان کند. 
22 – روس ها به غریبه ها لبخند نمی زنند و فقط برای آشنایان لبخند می زنند. 
33 – اگر یک روسی ببیند شخصی به وی لبخند می زند به دنبال علت آن خواهد بود؛ چون معتقد است باید علتی باشد که باعث لبخند این شخص شده است. 
44 – اگر لبخند خارج از مفاهیم روس ها باشد باعث دغدغه خاطر جدی روس می شود به ویژه که معتقدند خنده بدون علت، نشانه حماقت است.  
55 – برای روس ها لبخند حین فعالیت رسمی یا کار بی معنی است، مانند نیروهای گمرک، فروشندگان و امثال آن. حتی به فرزندان خود می آموزند که لبخند نزده و در مدرسه جدی باشند. معلمین همواره به دانش آموزان می گویند: چرا لبخند می زنی، بنویس. 
66 – روس ها معتقدند لبخند باید نشانه ای صادقانه از خوش مزاجی و رابطه خوب باشد. 
77 – روس ها معتقدند خنده باعث خیر نمی شود بلکه باعث عیب و در نهایت گریه خواهد شد!