پیشگیری از کمر درد در پرستاران مبتلا به کمر درد مزمن

نتایج پژوهش پرستاری در کشور نشان داد سازه سازگاری عاطفی، سازه درک محیط، سازه خود کفایتی از موثرترین عوامل تعیین کننده در انجام رفتارهای کمردرد مکانیکی مزمن است و باید در طراحی و اجرای مداخلات آموزشی مد نظر قرار گیرند.

مطالعه توصیفی که ۵۰۰ نفر از کارکنان پرستاری (پرستار ، بهیار، کمک بهیار، تکنسین اتاق عمل و بیهوشی) از بیمارستان های مختلف شهر تهران انتخاب شدند، ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های منطبق با سازه های تئوری شناختی اجتماعی بود.

یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون خطی چند گانه نشان داد، سازه های تئوری شناختی اجتماعی ۵۲% از  واریانس رفتارهای بهداشتی در خصوص پیشگیری از کمردرد مکانیکی مزمن را تبین کند. در این مطالعه سازه های سازگاری عاطفی، سازه درک محیط و  سازه خودکفایتی پیش بینی کننده انجام رفتارهای بهداشتی در کارکنان پرستاری بودند.

به گزارش سازمان نظام پرستاری،کمر درد یکی از شایع ترین و پر هزینه ترین صدمات شغلی محسوب می شود و پرستاری از جمله  مشاغلی است که به علت ماهیت کاری با شیوع بالای کمر درد همراه است این عارضه مهمترین عارضه شغلی پرستاران با شیوع ۹۰-۵۶ درصد است که هزینه های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از آن قابل توجه است این مطالعه با هدف تعین پیش بینی کننده های رفتارهای پیشگیری از کمر درد بر اساس نظریه شناختی اجتماعی در پرستاران مبتلا به کمردرد مزمن انجام شد.