انرژی‌های فسیلی علت ۷۷درصد تغییرات آب‌وهوایی کشور

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، علی محمد شاعری در همایش حامیان زمین با رویکرد مقابله با تغییرات اقلیمی، در این رابطه افزود: ۱۰ درصد دیگر علل مربوط به تغییرات آب و هوا به فرایندهای نادرست صنعتی بازگشته و باقی آن نیز به تغییر کاربری مداوم اراضی و کاهش سطح پوشش جنگل ها مربوط می شود.

وی در خصوص راه حل این چالش اظهارکرد: چند مرحله برای حل این مشکل در کشور پیش بینی شده که به تصویب دولت رسیده است.

قائم مقام سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: مهمترین راه حل ارائه شده استفاده از انرژی های نو و تجدیدپذیر است که بر اساس برنامه پنجم توسعه ۲۰ درصد از انرژی باید از طریق انرژی های پاک و تجدیدپذیر در کشور تامین شود.

شاعری مصرف انرژی های نو در کشور را صفر درصد اعلام کرد و گفت: انرژی های نو در مقایسه با انرژی های فسیلی گرانتر بوده و استفاده از آنها به ساز و کاری مناسب احتیاج دارد که متاسفانه هنوز در کشور ما به حد مطلوب نرسیده است.

وی با اشاره به سهم گازهای آلاینده ناشی از سوخت های فسیلی در کشور اظهار کرد: سهم این گازها در آلودگی زیست محیطی کشور بالا بوده و سازمان محیط زیست با همکاری دفتر تغییرات آب و هوا، وزارت نیرو، شورای عالی محیط زیست، دولت و مجلس زیر ساختهای آنرا تعیین کرده است که این موضوع در حال پیگیری است.

شاعری دومین راهبرد را افزایش بهره وری و کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی دانست و گفت: در حال حاضر برای واحدهای صنعتی، تولیدی، صنایع متحرک و ثابت و موتورخانه ها برنامه های مدونی تهیه شده است تا میزان مصرف انرژی در کشور کاهش یابد.

قائم مقام سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: داشتن یک طرح ملی آمایش مدیریت سرزمین سومین راهبرد سازمان حفاظت محیط زیست در راستای مقابله با تغییر اقلیم کشور است که می توان با آن روند تغییر کاربری ها، جنگل زدایی و مراتع را مدیریت کرد.

وی افزود: در چهار دهه گذشته مساحت ۱۷ میلیون هکتار جنگل کشور به ۱۴ میلیون کاهش یافته است. علاوه بر آن فقط ۱۰ درصد مراتع کشور جزو مراتع درجه یک محسوب شده و مابقی آن جزو مراتع بی کیفیت محسوب می شود.

شاعری با بیان اینکه در حال حاضر سرانه جنگلی ایران ۱.۷ هکتار است، افزود: این میزان باید به ۲.۵ تا ۲.۶ هکتار افزایش یابد که برنامه های این بخش نیز در کارگروه ملی محیط زیست تهیه و ابلاغ شده است و سازمان ها سیاست های خود را بر اساس آن پیش می برند.

قائم مقام سازمان حفاظت محیط زیست افزود: در راستای کاهش میزان انتشار کربن، ۲۰ پروژه با همکاری دبیرخانه تغییر آب و هوا به تصویب رسانده ایم که ۱۲ پروژه آن با هدف کاهش هفت میلیون تنی میزان انتشار گاز co۲ به صورت سالانه در حال اجراست.

به گفته وی از سال ۱۹۹۴ تاکنون میزان تولید گازهای گلخانه ای کشور ۳۵ درصد و میزان مطالبات مردم از منابع طبیعی ۴۰ درصد افزایش یافته است که نیازمند اجرای برنامه های مدون در سطح ملی و بین المللی است.

کاهش ۱۰ درصدی بارندگی در کشور

وی افزود: تحقیقات نشان می دهد اگر روند تخریب محیط زیست همچنان ادامه یابد بخش عمده ای از کشور دچار خشکسالی خواهد شد، زیرا آمارها نشان می دهد بارندگی های کشور ۱۰ درصد کاهش یافته است که این امر موجب افزایش دمای هوا به ویژه در اطراف آبهای مرزی ایران می شود.

وی تاکید کرد: اگر روند انتشار گازهای گلخانه ای به همین روال پیش برود دمای زمین تا سال ۲۰۵۰ حدود ۴ تا ۵ درجه سانتی گراد افزایش خواهد یافت که به همین دلیل تمام سران کشورها و ملت ها باید در کنار هم برای اصلاح الگوی مصرف، بهینه سازی فرایندها و جایگزینی سوخت های فسیلی اقدام کنند.

شاعری افزود: با اجرای این برنامه ها تا افق ۲۰۵۰ می توانیم دمای زمین را دو درجه مدیریت و کنترل کنیم.

قائم مقام سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه پدیده تغییر آب و هوا در ۱۰۰ سال اخیر به یکی از چالش های مهم محیط زیستی جهان تبدیل شده افزود: اجرای الگوهای غلط توسعه، بهره برداری ناصحیح و بیش از حد توان محیط زیست علت اصلی این پدیده است.

وی ادامه داد: در سال ۱۹۹۲ اولین اجلاس زمین در ریو برگزار شده و کنوانسیون آب و هوا به تصویب رسید و مقرر شد که کشورهای عضو پروتکل کیوتو که در دل این کنوانسیون شکل گرفته بود با همکاری هم میزان انتشار گازهای گلخانه ای را ثابت نگه داشته و از روند افزایش آن جلوگیری کنند.

وی افزود: ایران نیز چهار سال پس از شکل گیری این کنوانسیون به عضویت آن درآمده و مفاد پروتکل کیوتو را پذیرفت که بعد از آن فعالیت های خود را در سطح ملی و بین المللی بر اساس آن طراحی کرد.

شاعری افزود: استفاده بیش از حد از انرژی های فسیلی، فرایندهای نادرست صنعتی، از بین رفتن پوشش گیاهی، تغییر کاربری های مداوم و غیر اصولی اراضی، عدم مدیریت پسماندها، بهره گیری از فناوری های سازگار با محیط زیست از دیگر دلایل افزایش دمای زمین در ۱۰۰ سال گذشته است که باعث شده حدود ۰.۷ درجه سانتیگراد دمای زمین افزایش یافته و آسیب های بیشماری از جمله خشکسالی، بیماری های مسری، توسعه بیابان، تنش های آبی، بروز پدیده ریزگرد و جنگل زدایی را به همراه داشته است.