حوریه محمدی کناری درباره تفاوت فصد با حجامت اظهار داشت: فصد جزء اعمال یداوی است که از دیدگاه طب سنتی نوعی استفراغ(خارج شدن مواد زائد از بدن را در طب سنتی استفراغ می‌نامند) کلی محسوب می‌شود.

به گفته وی در عمل فصد اخلاط 4گانه به طریق تفرق اتصال(تجزیه کردن) از عمق بدن خارج شده و باعث پاکسازی عمومی بدن می‌شود و اگر تفرق اتصال از طریق فصد در حد اعتدال از نظر وسعت و تنگی باشد اخلاط به حد اعتدال خارج شده و اگر وسیع باشد اخلاط بسیار خارج شده و موجب ضعف بدن خواهد شد.

این دستیار تخصصی طب سنتی ایران ادامه داد: یا اینکه محل بهبود و جوش خوردن محل تفرق، دشوار می‌شود و اگر تنگ باشد اخلاط رقیق بسیار خارج می‌شود و اخلاط غلیظ در بدن باقی می‌ماند.

محمدی اضافه کرد: حجامت برعکس فصد نمی‌تواند مواد زائد را از عمق بدن بیرون بکشد بلکه بیشتر باعث پاکسازی موضعی می‌شود؛ بنابراین قبل از حجامت باید از عدم ریزش دوباره مواد به موضع و پاکسازی عمومی بدن اطمینان حاصل کرد.

وی افزود: چه بسا عدم توجه به این نکته باعث منحرف شدن سیر طبیعی مواد فاسد به موضع حجامت و ماندگاری درد یا بیماری در آن موضع خاص می‌شود.

این دستیار تخصصی طب سنتی ایران خاطرنشان کرد: براساس آرای حکمای ایرانی، در فصد و حجامت علاوه بر شرایط بیمار به زمان انجام آنها، میزان خونگیری، نوع و عمق برش‌ها نیز باید توجه داشت.

محمدی یاداور شد: مواضع مختلف فصد و حجامت اثرات درمانی متفاوتی دارند که هریک باید در موارد خاص خود بسته به شرایط بیمار و نوع بیماری به کار برده شود.