پول‌های میلیاردی که با ریختن خون به جیب می‌رود!

ریشه این رفتار غیر انسانی به زیاده خواهی برخی انسان نماهایی باز می گردد که نان،درآمد و پول های هنگفت را بواسطه خشونت و به جان هم انداختن حیوانات کسب می کنند.

دیدن صحنه هایی دردناک از مبارزه سگ ها و مجاب ساختن آنها به مبارزه،تنها بخشی از رفتارهای غیر انسانی آدم هایی است که از مشاهده چنین مواردی لذت می برند.

جاری شدن عرق شرم بر جبین،زمانی صورت می گیرد که حتی حیوانات در مقابل یکدیگر از اعمال خشونت پرهیز می کنند و سعی در ترک میدان مبارزه را دارند،اما صاحبان آنها با اجبار،آنها را مجاب به مبارزه و دریدن یکدیگر می کنند.

در خوشبینانه ترین حالت ممکن،اقبال با سگ پیروز است که بعد از جراحات بسیار مورد مداوا قرار می گیرد،مداوایی که هدفی جز آماده سازی مجدد برای مبارزات بعدی برای آن متصور نیست.

سگ شکست خورده نیز با انبوهی از زخم ها در بیابان رها می شود،جرم این حیوان تنها شکستی است که در میدان مبارزه نصیبش شده،مبارزه ای که اخلاق،انسانیت،عرف،قانون و شرافت انسانی با آن بیگانه است،اما برخی انسان ها،تمامی آنها را به خاطر مشتی پول کنار می گذارند تاشاید در سایه این مبارزه و به جان انداختن سگ ها یا خروس ها، به کیسه ای پر پول برسند.

براستی این پول و مبالغ چگونه خرج می شود؟ بر مبنای کدام معیار و شاخص،برخی انسان ها به خود اجازه  می دهند از جراحت و بعضا مرگ حیوان مقابل،کسب نان و درآمد کنند.

 

این روزها دامنه این مبارزات خونین و تاسف آور به میزانی گسترش یافته که برخی از کانال های شبکه های اجتماعی به محفلی برای خرید و فروش این حیوانات زبان بسته و به اصطلاح سگ های مبارز تبدیل شده است.

آنچنان که جاوید آل احمد،رئیس انجمن حمایت از حیوانات عنوان کرده،مساله شرط بندی بر روی حیوانات و مبارزه بین آنها،فراتر از حیوان آزاری است،زیرا پشت پرده این خشونت عریان،بنگاههای قوی مالی و اقتصادی است که از محل این شرط بندی ها،پول ها و مبالغ میلیاردی رد و بدل می کنند.

برخی گمان می کنند تمامی ابعاد ماجرا به افراد و گروه هایی که در بیابان ها گرد هم آمده اند ختم می شود،اما حقیقت امر چیزی دیگری است و آن افرادی هستندکه در پشت پرده خرید و فروش حیوانات وبه جان هم انداختن آنها فعالیت می کنند و افراد حاضر در بیابان ها و مخروبه ها،اغلب نوچه ها و لایه ها و واسطه های دست چندمی این امر به شمار می روند.

 

کارشناسان یکی از دلایل بروز چنین صحنه های دردناکی از شرط بندی حیوانات را ناشی از نظارت ضعیفی عنوان می کنند که متاسفانه از سوی نهادهای ذیربط آنچنان که شایسته است اعمال نمی شود.

اعطا و صدور مجوز پرورش سگ از سوی جهاد کشاورزی از نمونه مواردی است که بعضا عده ای از آن به عنوان پوششی قانونی برای نگهداری و پرورش سگ های جنگی و مبارز میادین شرط بندی بهره می برند،بهره ای که از محل پرورش آن خشونت حاصل می شود.

برخی  موارد و اقدامات همچون چاپ کتاب پرورش خروس جنگی موید نظارت ضعیفی است که در پاره ای از مواقع شاهد آن هستیم.

 

مریم روزبهانی،روانشناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،ذر تشریح علل و عوامل موثر در مجبور ساختن حیوانات به جنگ و مبارزه علیه یکدیگر اظهار داشت:انگیزه و ریشه این اقدام درابعاد گوناگون قابل بررسی است و به واقع نمی توان دراین خصوص صرفا به یک عامل خاص اشاره کرد.

وی افزود:ریشه و نفس شرط بندی را باید در انگیزه های مالی جستجو کرد که به فراخور شرایط و به عناوین مختلف و متعددی ظهور و بروز پیدا می کند.

وی افزود:گاهی مسابقات ورزشی،بهانه ای برای چنین شرط بندی هایی می شود و گاهی نیز برخی با تمسک به ابزار و ادوات قمار،تلاش می کنند مبالغی جزئی یا کلان را به جیب بزنند اما در خصوص مبارزه حیوانات و شرط بندی بر روی حیوان پیروز،اختلالات روحی و روانی نیز از چاشنی های اصلی بروز چنین صحنه های خونین و دردناکی به  شمار می رود.

روزبهانی گفت:اگر چه در ظاهر،در میدان مبارزه،این حیوانات هستند که در نبرد با یکدیگر اعمال خشونت می کنند اما عقبه این مبارزات،لذت جویی است که برخی از مشاهده چنین صحنه های تاسف آور و دردناکی کسب می کنند که در حالت عادی و طبیعی برای انسان ها و افرادی که ازلحاظ روحی،روانی و شخصیتی دچار اختلال و نارسایی نیستند،غیر قابل هضم و ناخوشایند به نظر می رسد.

وی افزود:براساس تحقیقات انجام شده،اکثریت قریب به اتفاق بازیگردانان چنین میادینی،افرادی هستند که در دوران کودکی خشونت،تنبیهات و سرخوردگی های عمیقی را تجربه کرده اند.

روانشناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی گفت:مقابله با این امر،مستلزم تشدید تنبیهات و اقدامات بازدارنده قانونی و تقویت آموزش و فرهنگ سازی است و البته معالجه و روان درمانی افرادی که حیوانات و جاندارانی همچون سگ و خروس را به خشونت و مبارزه علیه یکدیگر مجاب می کنند نیز از ضروریاتی است که نباید از آن غفلت شود.

وی افزود:بررسی ها موید این واقعیت است که بخش قابل توجهی از جنایتکاران،قاتلان و افرادی که رفتارهای  پر خطر وخشونت آمیز از خود نشان می دهند،در گذشته به اعمال خشونت علیه حیوانات یا حیوان آزاری مبادرت ورزیده اند که این امر،به مثابه زنگ خطری است که ضرورت درمان و ارائه مشاوره به چنین افرادی را بیش از پیش اجتناب ناپذیر می سازد.

امید آن می رود با اِعمالِ نظارت صحیح و جدی تر،شرایط برای فعالان این عرصه تنگ تر و نا ایمن تر از گذشته شود،موضوعی که با فرهنگ سازی و اعمال اقدامات سختگیرانه می توان به آن پایان داد،امری که منوط به عزمی راسخ و ورودی جدی برای مقابله با این خشونت عریان و غیر انسانی است،خشونتی که با انگیزه های مالی و از محل ریخته شدن خون حیوانات اعمال می شود تا شاید عده ای انسان نما از این جنگ غیر انسانی به نان و نوایی برسند.