به گزارش پارس ، به نقل از خبرگزاری فارس «محمد ابراهیم شریعتی» مدیر موسسه انتشارات عرفان و دبیر مجمع فرهنگی مهاجران، طی یادداشتی به موضوع هفته فرهنگی مهاجرین افغانستان در ایران و اجرای کنسرت «داوود سرخوش» پرداخت.

در این یادداشت آمده است: رشد چشمگیر مهاجران افغانستانی ساکن ایران در سالیان اخیر غیرقابل انکار است.

کوچه پس‌کوچه‌های مناطق محروم و مهاجرنشین و خانه‌های کوچک شاهد بالیدن نسل جوان و تحصیل کرده‌ای است که انرژی و انگیزه تحصیل و پیشرفت شاخصه بارز آنها به شمار می‌رود.

در کنار شور یادگیری چیزی دیگری که می‌توان در این نسل به روشنی دید، جریان بالنده هویت‌یابی است. این نسل می‌خواهند بدانند که هستند و چه می‌خواهند.

شور هویت خواهی در میان جوانان مهاجر

از نمودهای بارز این جنبش هویت‌خواهی، برگزاری نمایشگاه‌های مختلف هنری، شبهای شعر و طی سالهای اخیر برگزاری کنسرت‌های موسیقی در میدان‌های ورزشی را می‌توان مشاهده کرد.

چنانکه حضور 80 هزار نفری از این جوانان در میدان آزادی و استقبال از تیم فوتبال افغانستان پدیده‌ای غافلگیرکننده‌ بود.

در همین راستا و در چنین حال و هوایی بود که چندی قبل، تعدادی از نهادهای فرهنگی مهاجران افغانستانی از جمله مؤسسه انتشارات عرفان، مؤسسه فرهنگی صلصال و مؤسسه فرهنگی ثمر از «داوود سرخوش» خواننده پرآوازه افغانستان ساکن اتریش دعوت کردند تا بعد از 14 سال دوباره صدای ایشان در سالن آزادی طنین انداز گردد و پاسخی باشد به عطش این نسل هویت‌خواه که‌ می‌خواهند از طریق هنر به تاریخ و فرهنگ خودشان متصل گردند.

داوود سرخوش در میان همهمه افغانستانی‌ها، خصوصاً مهاجران ساکن ایران محبوبیت بی‌نظیری دارد.

خبر آمدنش هرچند به طور رسمی اعلام نشده بود ولی زمزمه‌های آن شنیده می‌شد.

ستاد برگزاری نیز قصد داشت قبل از دریافت مجوز و تعیین زمان و مکان دست به تبلیغات بزنند.

به همین دلیل وی در مردادماه همراه با تیم هنری‌اش وارد فرودگاه بین‌المللی امام خمینی تهران شد و از طرف تعداد محدودی از اعضای ستاد و تنی چند از فرهنگیان و خانواده استقبال شد.

مشکلات برگزاری کنسرت

اما با همه اینها کنسرت سرخوش که قرار بود در دل مجموعه‌ای بزرگتر از برنامه‌های فرهنگی با عنوان جشنواره فرهنگی هنری مهاجران افغانستان ساکن ایرانٰ انجام شود به دلیل مشکلات اداری و نیز کارشکنی‌های تعدادی از مخالفان با تأخیر دوهفته‌ای مواجه شد و زمان اجرای آن در چندین نوبت متوالی تغییر کرد.

گذشته از اینٰ برخی از سایت‌های خبری نیز، علت تعویق یا الغای آن را منتشر کرده بودند.

با وجود این شرایط، شور و اشتیاق مهاجران بیشتر و بیشتر می‌شد. روزانه صدها تلفن و ایمیل به ستاد برگزاری کنسرت از داخل و خارج کشور می‌رسید و همگی زمان و مکان کنسرت و نیز علت تأخیر آن را جویا می‌شدند.

سرانجام محفل افتتاحیه جشنواره فرهنگی مهاجران افغانستان در شهریور در سالن خانه اندیشمندان ایران با حضور جمع کثیری از فرهنگیان ایرانی و افغانستانی برگزار شد.

حضور چهره‌ها و تقدیر از ایشان

دراین مراسم از 4 شخصیت مطرح در حوزه‌های فرهنگ هنر و ادب مهاجرت تقدیر شد.

چهره‌های تقدیر شده عبارت بودند از «سید ابوطالب مظفری»، شاعر، نویسنده و روزنامه نگار مهاجر ساکن مشهد، «محمد مهدی میرزایی» خطاط برجسته مهاجر در تهران، «محمد ابراهیم شریعتی» ناشر منحصر به فرد مهاجر در ایران و «محمد رضا وصفی» مدیرکل دفتر مجامع، فعالیتها و تشکلهای فرهنگی.

در این مراسم که اجرای آن را «علی‌مدد رضوانی» برعهده داشت، مهمانان زیادی از تهران، مشهد و قم حضور داشتند.

تعدادی از شاعران به شعرخوانی پرداختند و سخنرانانی همچون «عجمی»، «محمد کاظم کاظمی» ،«ابوطالب مظفری» و «ابراهیم شریعتی» در موضوعاتی مانند شعر، خطاطی و نشر در افغانستان سخنرانی کردند و در ادامه از این بزرگان تقدیر شد.

اما کنسرت بزرگ داوود سرخوش در تالار بزرگ وزارت کشور ایران برگزار شد و قریب به 3 هزار نفر از جوانان مهاجر حضور داشتند که از صبح در خیابانهای نزدیک سالن اجتماع کرده بودند و در کمال آرامش و متانت به انتظار ورود خواننده محبوبشان بودند بدون اینکه اعتراضی کنند که این خود نشان از محبوبیت خواننده و فرهنگمداری آنان بود.

سرانجام انتظارها سر آمد و داوود در میان کف زدن ممتد حضار به صحنه پا نهاد. سرخوش نیز با آهنگ معروف «یا مولاعلی» به احساسات آنها پاسخی درخور داد و بعد از آن در قسمت اول تعداد زیادی از آثار جدید خود را خواند.

از شرکت کنندگان سرشناس این مراسم می توان به « احمد توکلی» عضو مجلس شورای اسلامی، «عبدالله حسینی» مشاور معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران، عضو کمیسیون مشترک ایران وافغانستان، «محمدعلی نیکخواه» از اعضای خانه اندیشمندان ایران نام برد.

نکته جالب اینکه توکلی آهنگ «سرزمین من» را سفارش داد و با این آهنگ گریه کرد و عبدالله حسینی وقتی داوود اشک در چشمانش حلقه زده بود به وی دستمال تعارف کرد.

موقع اذان مغرب برای دقایقی برنامه تعطیل شد و در بخش دوم برنامه، سرخوش به سراغ درخواستهای مکرر حاضران رفت و به عشق آنها یعنی اجرای دمبوره پاسخ داد.

وی در اجرای دمبوره مانند همیشه خوش درخشید و کارهای تازه‌ خود را در میان تشویق بی دریغ به اجرا درآورد.

اما درخواست‌های بی‌شمار حضار نشان از این داشت که آن‌ها هنوز عطش شنیدن صدای سرخوش را داشتند ولی زمان محفل به سر رسید.

دیر وقت بود و خیابان فاطمی برای اولین بار شاهد حضور تعداد بسیاری از مهاجران افغانستان بود که این بار خندان و راضی از سالن بیرون می‌رفتند.

افغانستان ایران فرهنگی هنری قم نسل جوان