تاندون آشیل پا و علل پارگی آن
مرضیه نوروزی: تاندونها، ساختمانهایی از جنس بافت همبند هستند که عضلات را به استخوانها وصل می‌کنند که عملکرد آنها انتقال نیروی عضلات به استخوان است تا به آن اجازه حرکت بدهد و یکی از شناختهشدهترین آنها در بدن تاندون آشیل است که جزء ضخیم‌ترین و قوی‌ترین تاندون‌های بدن است.
به گزارش پارس به نقل از سلامانهدکتر کامران آزما متخصص طب فیزیکی با اشاره به این نکته گفت: «تاندون آشیل که جزو ضخیم‌ترین و قوی‌ترین تاندون‌های بدن است باعث می‌شود نیروی عضلات پشت ساق به استخوان پاشنه منتقل و پاشنه را از زمین بلند کند بنابراین عملکرد آن برای اعمالی مثل دویدن و پریدن و ایستادن روی پنجه پا ضروری است.»
وی در ادامه افزود: «طول این تاندون در حدود 15 سانتی‌متر است و در محل اتصال آن به پاشنه یک بالشتک یا کیسه‌ای به‌نام بورسی وجود دارد که وظیفه اصلی آن جلوگیری ازسایش تاندون روی استخوان پاشنه و همچنین تسهیل حرکت تاندون است.»
وی با اشاره به اینکه در افرادی که از درد ناحیه پشت پا شکایت می‌کنند، ممکن است این تاندون دچار اشکال شده باشد، توضیح داد: «یکی از دلایل شایع درد در پشت پا، مشکلات ایجاد شده در این تاندون و نیز بالشتک یا بورسی است. با وجودی که این تاندون ضخیم‌ترین تاندون موجود در بدن است ولی به دلیل تحمل مقدار زیاد نیرو پارگی و التهاب در آن جزء شایع‌ترین مشکلات آن است و بد نیست بدانید در حین قدم زدن، نزدیک به 4 برابر و در حین دویدن تا بیش از 8 برابر وزن به این تاندون نیرو وارد می‌شود.»
این استاد دانشگاه در ادامه توضیح داد: «عمده پارگی این تاندون در حدود 5/2 تا 5 سانتی‌متر بالاتر از محل اتصال آن به پاشنه است به دلیل اینکه این قسمت هم ضخامت کمتر و هم خونرسانی ضعیفی دارد. بیشتر پارگی‌ها در سنین بالای 30 تا 50 سالگی رخ می دهد که به دلیل سن، تغییرات دژنرانس یا سائیدگی در آن رخ داده و تاندون ضعیف گشته است. علاوه بر سن بالا، افرادی که برای دویدن و ورزش آمادگی جسمانی کافی را نداشته یا افرادی که مدت زیادی ورزش را ترک کرده‌اند و مجدد شروع به فعالیت ورزشی شدید می‌کنند یا افرادی که فعالیت‌ها و ورزش‌های شدید ناپیوسته و گاهگاه انجام می‌دهد، بیشتر مستعد پارگی این تاندون هستند.»
به گفته آزما، برای رسیدن به آمادگی جسمانی هم باید دقت کرد چراکه کشش بیش از حد عضلات پشت ساق و یا تغییرات زیاد در شدت و میزان تمرینات نیز جز عوامل خطر است. البته عوامل دیگری نظیر تزریق داروهای استروئیدی به داخل تاندون هم در آن نقش دارند.
این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و الکترودیاگنوز در پاسخ به این سوال که این پارگی چه علائمی دارد و چه مشکلاتی را ایجاد می‌کند، گفت: «یکی از مهم‌ترین علامت پارگی در حین دویدن ورزش احساس درد شدید ناگهانی در محل پارگی است و احساس اینکه گلوله ای به پای فرد اصابت کرده و یا کسی از پشت محکم به او لگد زده است. البته در مواردی خصوصا اگر پارگی تاندون ناقص باشد ممکن است دردی احساس نشود و فرد آسیب‌دیده بعد از پایان ورزش احساس درد کند یا با شروع مجدد ورزش حالت اصابت گلوله یا چاقو را در پشت پا حس کند.»
وی در نهایت با بیان اینکه در صورتی که فردی دچار پارگی شود دوران نقاهت آن و شروع برگشت به فعالیت ورزشی بستگی به نوع درمان و نوع پارگی آن دارد، گفت: «معمولا در پارگی‌های ناکامل (ناقص) ورزش کار یا دونده نباید قبل از 4 تا 6 ماه فعالیت خود را شروع کندو در پارگی کامل که یرای درمان آن جراحی صورت گرفته است دوران نقاهت آن معمولا 6 تا 8 طول می‌کشد و لی افراد سالمند و کم فعالیت با پارگی کامل که درمان در آنها با گچ‌گیری بدون عمل جراحی صورت گرفته است دوران نقاهت آن 9 تا 12 ماه است.»
ارسال نظر