به گزارش پارس به نقل از ایسنامحققان با استفاده از این شیوه، 125 موش نیمه‌شبیه‌سازی شده تولید کردند که البته 39 مورد از آن‌ها سالم به دنیا نیامده بودند. موش‌های حاصل می‌توانند برای انجام تحقیقات بر روی بیماری‌های ژنتیکی به کار گرفته شوند.

در سال 2012، همین محققان برای نخستین بار اسپرم مصنوعی را تولید کرده و توانستند آن را در یک تخمک طبیعی بکارند. در نهایت فقط دو درصد از جنین‌ها به موش سالم تبدیل شدند.

در مطالعه جدید، دانشمندان به دنبال ارتقای شیوه جدیدشان بودند و با اصلاح‌کردن دو مورد از ژن‌های موجود در اسپرم توانستند میزان موفقیت خود را تا 20 درصد بالا ببرند.

تیم علمی با استفاده از برش ژن و آنزیمی به نام CRISPR/Cas9 توانستند چندین ژن دیگر را دستکاری کنند و این موضوع می‌تواند به محققان در درک بهتر چگونگی اثرگذاری ژن‌ها بر رشد یک موش کمک کند.

دانشمندان با حذف‌کردن هسته یک تخمک، آن را با مجموعه‌ای از دی‌ان‌ای اسپرم پدر جنین آینده جایگزین کردند و توانستند این اسپرم مصنوعی را بسازند. این اسپرم فقط دارای یک مجموعه دی‌ان‌ای است اما همچنان می‌تواند خود را در درون یک تخمک مصنوعی جا کرده و به عنوان یک اسپرم طبیعی عمل کند.

اسپرم مصنوعی جدید فاقد دم است؛ اما برای اهداف تحقیقاتی دارای مزایای زیادی خواهد بود، چون اسپرم‌ها می‌توانند نیمی از ژن‌ها را در جنین کنترل کنند.

با استفاده از این دستاورد علمی، محققان می‌توانند درک بهتری از عملکردهای ژن‌های خاص داشته باشند و درمان‌های جدیدی برای شرایط ژنتیکی یا سرطان ارائه دهند.

می‌توان از سلول‌های اسپرم برای تولید گروهی از موش‌های نیمه‌شبیه‌سازی‌شده استفاده کرد و این موش‌ها می‌توانند علیه سرطان و دیگر مشکلات ژنتیکی مبارزه کنند.