طرح اولیه یک گروه موبایلی

از اولین طرحهایی که همان اوایل آمدنم به کیهان به آقای مهدی نصیری دادم، ستونی بود که در آن، یک یا دو پاراگراف تأثیرگذار از کتابهایی که می خواندیم (من یا دیگران) را می گذاشتیم. این ستون، "گزیده اندیشه ها" نام گرفت و زود جا افتاد و گرفت. در این ستون، مطالبی و برشهایی از کتابهای کسانی چون شریعتی، جلال، مطهری، طالقانی، آوینی، قیصر، استاد حکیمی، میرشکاک، احمد عزیزی، نویسندگان و رمان نویسان خارجی و ... می گذاشتیم.

خوبی این ستون این بود که نرخ و کیفیت مطالعه من و همکارانم را خیلی بالا برد. گاهی خوانندگان روزنامه هم برایمان گزیده های کوتاه کتابهای خوبی که خوانده بودند را می فرستادند و تعامل خوبی شکل گرفته بود.

این روزها از فاصله صبح تا شب و شب تا صبح، گروههای جدید و متنوعی شکل می گیرد که اکثرا یا در حوزه مباحث سیاسی و گفتمانهای حزبی و جناحی است و یا شعر و غزل و موسیقی و البته اکثرا بی هدف و ایده اولیه و معجونی از کپی پیستهای حکایتهای راست و دروغ منسوب به مردان دین و سیاست و علم تجربی و کپی پیست های اکثرا نامعتبر و شایعه سازیهای بهداشتی و غیر بهداشتی.

من فقط چند گروه معدود را تا حالا توانسته ام تحمل کنم، اما هنوز آرزویم راه انداختن گروهی با مشخصات پیش گفته و با تأکید بر گزینش نوشته های کوتاه و منزه آنچنانی بدون تقید به موضوع خاصی اعم از مذهب و علم و سیاست و تاریخ و اندیشه و ادبیات و ... است که علاوه بر حظ موقت، تأثیرگذاری فکری هم روی اعضای گروه و نزدیکانشان هم داشته باشد.

فعلا تا همین حد ... تا بعد!

[نظرات و پیشنهادهای خودتون رو بنویسید لطفا]

پ.ن. واتسپ یا تلگرام؟ چرا؟