چرک زنان زناکار برای انسان شراب خوار

به گزارش پارس به نقل از قدس یکی از گناهان کبیره از نظر دین اسلام خوردن مشروبات الکلی می باشد، چراکه فاقد از تاثیرات اجتماعی در آن عوارض بسیارِ فردی نهفته است.
 در قرآن کریم آیات فراوانى وجود دارد که حرمت مشروبات الکلى را به زبان کنایه و یا موردى بیان مى کند، چنانکه آمده است: انّما الخمر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه لعلکم تفلحون؛ تحقیقاً شراب و انواع قمار و بت پرستى و یا سنگ هایى که براى قربانى نصب شده و چوبه هاى قرعه (براى کشف امور غیبى)، پلیدى از کارهاى شیطان است، از آن دورى گزینید، شاید رستگار شوید (سوره مائده: آیه 90) و نیز: انما یرید الشّیطان ان یوقع بینکم العداوة و البغضاء فى الخمر و المیسر: شیطان مى خواهد کینه توزى و دشمنى را از طریق شراب و قمار در میان شما بیفکند و تضادهاى داخلى را تشدید نماید و شما را از یاد خدا و نماز باز دارد، آیا باز هم دست از آن بر نمى دارید (مائده: آیه 91)؛ و همچنین:یسئلونک عن الخمر و المیسر قل فیهما اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما: تو را از شراب و قمار مى پرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ است ( بقره: آیه 219).
علاوه بر آیات و روایات امروزه از نظر علمى نیز مضرات مصرف مواد الکلى به اثبات رسیده است. دانشمندان به این واقعیت اعتراف داشته ‏اند که از جمله آثار زیان بخش شراب، پیامد سویى است که روى مغز، اعصاب و قوه تعقل مى‏گذارد و آن را از کار مى‏ اندازد. روشن است که با از بین رفتن عقل، پرده شرم و حیا دریده مى‏شود. در نتیجه میدان به دست غرایز حیوانى مى ‏افتد. از این رو به کررات در روایات ائمه اطهار (ع) این موضوع مورد تاکید بوده است.
در این باره امام صادق (ع) فرموده اند: روز قیامت نوشنده شراب را می آورند با روی سیاه و زبان درآمده و آب دهانش روی سینه اش روان و بر خدا حق است که از چاه فاسد به وی بنوشاند. راوی گوید به حضرت گفتم: چاه فاسد چیست؟ حضرت فرمودند: «چاهی است که در آن چرک زنان زناکار در آن جاری است»؛ و در جایی دیگر از این امام همام نقل شده است  که: نوشنده شراب را روز قیامت با روی سیاه می آورند که یک طرف بدنش کبود و زبانش بیرون است و داد می زند تشنه ام، تشنه ام.
علاوه بر این از یونس بن طبیان، از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمودند: ای یونس از (طرف) من یادگاری (به دوستانت) ابلاغ کن که هر کس جرعه ای از شراب بنوشد خدا و ملائکه و انبیا و مؤمنین او را لعنت کنند و اگر بنوشد تا مست شود روح ایمان از جسمش برون می رود؛ و نیز رسول خدا حضرت محمد (ص) بیان داشته اند: هر کس شراب بنوشد تا مست شود، تا چهل صبح نمازش قبول نمی شود.
در این راستا حسین بن خالد می گوید: به حضرت ابی الحسن (ع) گفتم ما از نبی اکرم (ص) روایت داریم که فرموده اند: هر کس شراب بنوشد تا چهل صبح نمازش قبول نمی شود؟ پس حضرت فرمودند: «راست گفتند.» گفتم: چگونه چهل صبح حساب می شود نه بیشتر و نه کمتر؟ پس فرمودند: به درستی که خداوند انسان را خلق کرد و در چهل روز نطفه شد پس در چهل روز علقه شد پس در چهل روز مضغه شد، پس چون شراب بنوشد در طبع وی تا چهل روز می ماند و به اندازه آنچه خلق شده پس فرمودند: «اینچنین است تمام غذاها خوردنی و نوشیدنی که در طبیعت (انسان) می مانند تا چهل روز.».
همچنین راوی می گوید به امام صادق (ع) گفتم: مردی شراب می نوشد. پس فرمودند: چه زشت است نوشیدن شراب، بعد فرمودند: چه می خواهی بگویی؟ عرض کردم: آیا خدا نمازش را قبول می کند؟ فرمودند: اگر خدا بداند که وی توبه می کند و دیگر به انجام این بازنمی گردد،خداوند متعال نمازش را از همان ساعت قبول می کند و اگر غیر از این باشد سپس بر خداست که چه زمانی قبول کند و چه زمانی بخواهد رد کند.
همچنین از رسول خدا (ص) نقل شده است که ایشان فرمودند: سه کس اهل بهشت نمی شود: 1- نوشنده مکرر شراب 2- کسی که مکرر سحر می کند 3- قاطع رحم. پس هر کس مرتب شراب بنوشد، خداوند از رود غوطه (در جهنم) به وی می نوشاند و آن نهری است که از فروج بدکاران جاری است و بوی آن اهل دوزخ را می آزارد؛ و نیز امام صادق (ع) فرموده اند: سه کس اهل بهشت نمی شود 1- خونریز سفاک 2- نوشنده شراب 3- سخن چین.
منابع:
1-کلینی، فروع کافی، ج6: 359-397.
2-شیخ صدوق، الخصال،، ج1: 84.
3-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 18: 314.
4-شیخ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج17: 238.
5-محمد حسین ورپشتی، آیین تندرستی (ترجمه جلد 16-17 وسایل الشیعه): 203-207.