دروغ مصلحتی چیست؟
به گزارش پارس به نقل از ایسنا یک استاد حوزه و دانشگاه گفت: آنچه در جامعه کنونی و بین برخی افراد جامعه رواج یافته دروغ مصلحتی نیست، بلکه دروغ منفعتی است.
حجت‌الاسلام محمدتقی صرفی‌پور دروغ منفعتی را دروغ واقعی و نهی شده برشمرد و گفت: این نوع دروغ دارای آثار سوء زیادی در جامعه است و پرداختن به آن به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه متاسفانه در جامعه شاهد رواج دروغ گفتن افراد در مواردی که به نفع آنهاست هستیم که نام دروغ مصلحتی را بر آن می‌گذارند، گفت: ضررهای ناچیز جواز دروغ نیست و آنچه در جامعه کنونی و در بین مردم رواج یافته است دروغ مصلحتی نیست، بلکه دروغ منفعتی است.
صرفی‌پور از تقلب در فروش کالاها به عنوان یکی از انواع دروغ منفعتی یاد کرد و گفت: اینکه فروشنده‌ای جنسی را به فروش برساند که کیفیت مورد نظر را ندارد یکی از انواع دروغ به‌حساب می‌آید که پرداختن به آن حرام است.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه دروغ یکی از گناهان کبیره است که نه تنها در دین مبین اسلام بلکه در هیچ یک از ادیان آسمانی جایگاهی ندارد، افزود: دروغ به خاطر آثار سوء بسیاری که بر جامعه برجای می‌گذارد در راس گناهان کبیره قرار گرفته و در بسیاری از روایات از دروغ به عنوان کلید همه گناهان یاد شده است؛ چرا که اگر جامعه از دروغ بری باشد از بسیاری از گناهان دور خواهد بود.
وی گفت: اسلام و تمامی ادیان آسمانی برای جلوگیری از ضرر و زیان به جامعه دروغ را حرام دانسته‌اند تا آنجا که حتی انواعی از آن که با شوخی همراه باشد هم حرام است و پرداختن به آن جایز نیست.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه با تاکید بر اینکه دروغ‌گویی جواز ندارد، گفت: دروغ مصلحتی نوعی از دروغ است که دین مبین اسلام آن را جایز دانسته و این نوع از دروغ تنها در برخی از موارد خاص جایز است و نه تنها پرداختن به آن حرام نیست، بلکه چه بسا پرداختن به آن واجب هم باشد.
وی به بیان موارد جایز پرداختن به دروغ مصلحتی پرداخت و گفت: دروغ مصلحتی تنها در مواردی مجاز است که مصلحت آن بیشتر از مفسده آن باشد. به عنوان مثال اگر هدف اصلاح بین دو نفر باشد که با هم سر نزاع دارند می‌توان با دروغ مصلحتی بین آن دو صلح و آشتی برقرار کرد.
صرفی‌پور همچنین دروغ مصلحتی را در مواردی که باعث دفع شر ظالم می‌شود مجاز دانست و گفت: در روایاتی از امام صادق(ع) نقل است که دروغ بد است مگر در دو مورد و آن اینکه فرد با دروغ شر ظالمی را از خود یا دیگران دفع کرده و یا با دروغ بین دو نفر اصلاح ایجاد کند.
ارسال نظر