به گزارش پارس به نقل از فارس 27 خرداد ماه سال 1391 شهرستان اسدآباد میزبان سه پرستوی عاشق و گمنام بود؛ این سه عزیز که در منطقه عملیاتی فاو در بهمن سال 64 در عملیات والفجر 8 به سوی معبود رجعت کرده بوده‌اند، پیکر پاک و مطهرشان به دیار سیدجمال آورده شد.

آن روز عطر شهادت همه خیابان‌ها و فضای شهر پر کرد و مردم شهرستان در استقبالی با شکوه پیکر این عزیزان را در محوطه پارک جنگلی شهرستان که در ابتدای ورودی شهر قرار دارد به خاک سپردند.

خاکسپاری شهدای گمنام در مکان‌هایی چون پارک و دانشگاه آن روزها هم منتقدانی داشت و این منتقدان بهترین محل را برای خاکسپاری شهدای عزیز گلزار شهدا می‌دانستند و بس؛

روزها از پی هم سپری شد و با وجود وعده وعیدهای مسئولان برای ساخت المان و فضایی در خور توجه برای سه شهید گمنام هنوز بعد از نزدیک به سه سال اتفاقی در شهرستان اسدآباد رخ نداده و مسئولان در این باره سکوت کرده‌اند.

رئیس بنیاد شهید شهرستان اسدآباد رسیدگی و انجام امور در خصوص مزار این سه شهید گمنام را بر عهده شهرداری دانسته و اظهار می‌کند: به دلیل اینکه مزار این سه عزیز گمنام در محوطه گلزار شهدا قرار نگرفته است، بنیاد شهید در این باره کاری نمی‌تواند انجام دهد.

بهروزعلی قربانی تصریح می‌کند: شهرداری وظیفه دارد تا به مزار این سه شهید گمنام رسیدگی کند و المانی در خور توجه برای مزار این شهدا ساخته و نصب کند.

شهردار اسدآباد که هنوز موفق به برقراری ارتباط با ایشان نشده‌ایم در روز معارفه توجه به مزار این سه شهید گمنام را از اولویت‌های کاری خود عنوان کرده که البته تاکنون در این باره اتفاقی نیفتاده است.

حمزه عبدکوند که از اسفندماه سال گذشته به عنوان شهردار اسدآباد منصوب شده تاکنون به جای پرداختن به این موضوع و برخی از مشکلات شهر تنها اقدام به انتشار برخی ویژه‌نامه‌های تمام‌گلاسه رنگی کرده و این اتفاق، شایعه حضور وی در انتخابات مجلس و شروع کارهای تبلیغاتی را در اذهان عمومی پررنگ کرده است.

متأسفانه روند بی‌توجهی به مزار مطهر سه شهید گمنام در شهرستان اسدآباد تنها یادآور این مهم است که غربت شهدای گمنام از جنوب به کوهستان‌های اسدآباد برده شد.

ساخت المانی در خور توجه، ساده و شکیل و البته برگزاری برنامه‌های مختلف فرهنگی در جوار قبور شهدای گمنام می‌تواند اندکی گرد غربت را از مزار این عزیزان کم کند.