به گزارش پارس، پژوهشگر این طرح در مصاحبه با واحد مرکزی خبر مدل‌های سه بعدی را راه‌حلی برای تعیین دقیق مشکلات اعضای بدن ذکر کرد و گفت: روش های کنونی تصویربرداری دو بعدی مانند سی تی اسکن یا ام آر آی دارای نقاط ضعف به ویژه در مشکلات و بیماری های پیچیده بافت های بدن هستند.

آرزو ابریشمی موحد افزود: با پیشرفت فناوری انتظار میرود ساخت سه بعدی بافت‌ها به شیوه‌ای رایج برای تشخیص بهتر و تعیین روش و چگونگی عمل‌های جراحی و کوتاه کردن زمان آن تبدیل شود.

این دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی در گرایش بیومکانیک با بیان این که روش معمول در ساخت مدل‌های سه بعدی استفاده از دستگاه‌های پلی جت است گفت: به علت در اختیار نداشتن این دستگاه پس از طراحی و شبیه سازی یک قلب از تصاویر نمونه تهیه شده به وسیله دستگاه سی تی آن‍ژیو، از روش قالب سازی و تزریق سیلیکون برای ساخت نمونه نرم استفاده کردیم.

از آنجا که جراحی های قلب نوزادان به دلیل کوچک بودن ابعاد بسیار پیچیده است، ساخت مدل سه بعدی جهت شبیه سازی جراحی و انتخاب تجهیزات با اندازه مناسب پیش از عمل جراحی در کاهش مدت زمان عمل و بهبود سریع‌تر بیمار بسیار موثر است.

طرح ساخت مدل نرم سه بعدی قلب با راهنمایی دکتر فتورائی و نظارت دکتر هاشمی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده است.

طراحی منبع تغذیه ضربان‌ساز قلب

پژوهشگران دانشگاه تهران نوعی مدار الکترونیکی طراحی کردند که می‌تواند با جذب انرژی گرمایی بدن و تبدیل آن به انرژی الکتریکی نیروی مورد نیاز ضربان سازهای قلب را تامین کند.

دانشجوی دکترای دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران در مصاحبه با خبرنگار واحد مرکزی خبر عمر باطری ضربان سازهای قلب را بین ۵ تا ۱۰ سال ذکر کرد و گفت: عموما برای اطمینان از عملکرد درست باطری، بیماران باید دست کم هر پنج سال یک بار برای تعویض باطری ضربان ساز به پزشک مراجعه کنند.

محمدرضا اشرف افزود: برای ‌تعویض باتری و آزمایش دستگاه عمل جراحی مجددی انجام می‌شود که این کار خوشایند بیمار نیست.

این پژوهشگر اهمیت طرح را در حذف جراحی بیماران نیازمند به باتری قلب برشمرد و گفت: در این طرح دمای بدن توسط یک مبدل انرژی گرمایی به الکتریکی به ولتاژی در حدود ۴۰ میلی ولت تبدیل و سپس توسط مدارات الکترونیکی طراحی شده به میزان سه ولت افزایش می‌یابد.

اشرف افزود: این طرح در مرحله کنونی به صورت طراحی مدار انجام و آزمون و شبیه سازی های نرم افزاری آن با موفقیت انجام شده است؛ بر اساس این شبیه سازی‌ها، مدار مورد نظر طی حداکثر ۴۰۰ میلی ثانیه راه اندازی می‌شود و توان حداکثر ۱۳۰ میکروات را در خروجی فراهم می‌کند.

در برخی بیماران قلبی مانند مبتلایان به کندی ضربان قلب شدید، نامنظمی ضربان و بلوک قلبی گاهی از ضربان ساز یا پیس میکر استفاده می‌شود؛ این ضربان ساز می تواند موقتاً خارجی باشد ولی معمولاً با عمل جراحی در داخل بافت قلب کاشته می‌شود.

طرح تبدیل انرژی گرمایی بدن به انرژی الکتریکی مورد نیاز ضربان سازهای قلب در آزمایشگاه طراحی مدارهای مجتمع VLSI پیشرفته دانشگاه تهران، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر و با راهنمایی دکتر ناصر معصومی انجام شده است.