معلمی که لکنت دانش‌آموز را برطرف کرد

روح‌الله مهدی‌پور عمرانی می‌گوید رفع مشکل گفتاری خود را مدیون حضور معلمی دلسوز و دقیق در دوران ابتدایی مدرسه‌اش است.

به گزار ش پارس ، این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در بیان خاطره‌ای از دوران تحصیلش در مدرسه اظهار کرد: آقای زعفرانی معلم دوران اول ابتدایی من نه تنها مرا با الفبا آشنا کرد بلکه به نوعی با رفع مشکل گفتاری من، یکی از بزرگ‌ترین مهارت‌های زندگی را به من آموخت.

او افزود: من دوران ابتدایی خود را در شهری دور از خانواده و در کنار یکی از اقوام‌مان می‌گذراندم. فاصله من از خانواده باعث شده بود که به شدت احساس دلتنگی و غربت کنم، بنابراین سال اول جزو دانش‌آموزانی بودم که به شدت کم‌حرف و گوشه‌گیرند و این مسأله مشکل لکنت زبان من را دوصدچندان کرده بود.

او در ادامه گفت: این موضوع به حدی حاد شده بود که بیم آن می‌رفت نتوانم تحصیل را در مدارس عادی ادامه دهم و پدر و مادرم پیوسته به این فکر می‌کردند که شاید بهتر آن باشد که مرا راهی مدارس استثنایی کنند، ولی واقعیت آن بود که مشکل لکنت زبان من هیچ دلیل پزشکی نداشت و این موضوعی بود که آقای زعفرانی به خوبی آن را شناخت.

این عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان افزود: روزی آقای زعفرانی از من پرسید شما کجا زندگی می‌کنید و من با نگرانی به او گفتم پدر و مادرم 70 - 80 کیلومتری از من دور هستند. این شد که این معلم کار خود را با روخوانی هر روز کتاب فارسی کلید زد و هر روز از من می‌خواست تا در مقابل دانش‌آموزان بخشی را که او خوانده است مجددا بخوانم. او می‌گفت اگر می‌خواهی مثل بلبل حرف بزنی، خجالتی نباش و درس‌هایت را در خانه موقع قدم زدن بلند بلند بخوان.

عمرانی گفت:‌ اواسط سال بود که متوجه شدم این عیب رفته رفته رنگ باخته است و الآن هم اگرچه موقع حرف زدن عادی بعضا تپق‌هایی را دارم اما در موقع خواندن متون مختلف آن‌ها را کامل و سلیس می‌خوانم بدون هیچ عیب و نقصی.

نویسنده کتاب «فرشته‌ها را معطل نکنیم» گفت: من نمی‌دانم در حال حاضر به علت مشکلاتی که در زندگی همه ما وجود دارد، آیا معلمانی هستند که همچنان در مشکلات کودکان تحت تعلیم‌شان غور کنند و درصدد رفع آن‌ها برآیند، اما خوب می‌دانم که آقای زعفرانی نه تنها به من الفبا را یاد داد بلکه با گفتاردرمانی که در پیش گرفت سبب حل یکی از مشکلات بزرگ زندگی من شد. اگر هست خدا عمرش را زیاد کند و اگر نیست امیدوارم همچنان که در ذهن من زنده است، در ذهن همه خوانندگان آثارم زنده باشد، چون من با نگارش کتاب‌هایی که در آن معلمان درصدد رفع مشکلات شاگردان شان هستند پیوسته این اقدام آنان را تکریم می‌کنم.