امید بخش ترین آیه قرآن کدام است؟
روزی امیرالمؤمنین علی (ع) وارد جمعی شد و از آنها سؤال کرد: آیا شما میدانید امیدبخشترین آیه قرآن کریم کدام آیه است؟ !
به گزارش پارس به نقل از فارس، روزی امیرالمؤمنین علی (ع) وارد جمعی شد و از آن ها سؤال کرد: آیا شما می دانید امیدبخش ترین آیه قرآن کریم کدام آیه است؟ هرکس به فراخور حالش آیه ای را عنوان کرد:
برخی آیه ۴۸ سوره نساء را خواندند: « إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ» ؛ خداوند هرگز شرک را نمى بخشد و پایین تر از آن را براى هر کس که بخواهد مى بخشد.
امام (ع) در پاسخ فرمودند: خوب است، ولى آنچه من می خواهم نیست.
عده ای به قرائت آیه ۱۱۰ سوره نساء پرداختند: « وَمَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَحیماً» ؛ هرکس خلافکار و ظالم باشد ولی استغفار کند، خداوند را بخشنده و مهربان خواهد یافت.
اما امام (ع) دوباره در پاسخ فرمودند: خوب است ولى آنچه مى خواهم نیست.
تعدادی اظهار داشتند آیه ۵۳ سوره زمر است: « یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً» ؛ ای بندگان من که در حقّ خود اسراف کرده اید! از رحمت خدا مأیوس نشوید، زیرا او همه گناهان را می بخشد.
امام (ع) مجدداً فرمودند: خوب است، اما آنچه مى خواهم نیست.
برخی آیه ۱۳۵ سوره آل عمران را قرائت کردند: « وَالَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللّهُ» ، کسانی که اگر کار زشتی انجام دادند و به خودشان ظلم کردند، یاد خداوند می کنند و برای گناهان خویش استغفار می کنند و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد.
بعد از اینکه حضرت علی (ع) نظرات آنان را شنید، فرمود: از حبیبم رسول خدا (ص) شنیدم که فرمودند: امید بخش ترین آیه در قرآن این آیه است: « وَأَقِمِ الصَّلاهَ طَرَفِیَ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ» (سوره هود، ۱۱۴) .
سپس پیامبر اکرم (ص) ادامه دادند: « یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به سوی مردم مبعوث کرد، وقتی که یکى از شما براى وضو گرفتن بر می خیزد، گناهانش از جوارحش مى ریزد و زمانی که به روى خود و به قلب خود متوجه خدا مى شود از نمازش کنار نمى رود، مگر آنکه از گناهانش چیزى نمى ماند و مانند روزى که متولد شده پاک مى شود، و اگر بین هر دو نماز گناهى بکند نماز بعدى پاکش می کند، آن گاه نمازهاى پنجگانه را شمرد.
بعد فرمودند: یا على! جز این نیست که نمازهاى پنجگانه براى امت من حکم نهر جارى را دارد که در خانه آن ها واقع باشد، حال چگونه است وضع کسى که بدنش آلودگى داشته باشد و خود را روزى پنج نوبت در آن آب بشوید؟ نمازهاى پنجگانه هم به خدا سوگند براى امت من همین حکم را دارد. (تفاسیر مجمع البیان و کنزالدقائق)
ارسال نظر