دو گروه که نماز آنها را لعن می کند

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، پس روزگاری می آید که مردم شکم هایشان خدایشان است، موقع نماز و وقت نماز به دنبال شکم هستند. الان نانوایی ها و رستوران ها چه خبر است؟ در خانه ها بعضی در حال ناهار خوردن هستند و فکر نماز نیستند.

کسانی که نماز را در اول وقت نمی خوانند نماز آنها را نفرین می کند و می گوید خدا تو را ضایع و خراب کند همان طور که تو مرا ضایع و خراب کردی.

به همین خاطر هم هست که این گونه افراد همیشه گرفتار هستند و می گویند آقا من هر کار می کنیم نمی شود این کار، آن کار. این برای این است که نماز اول وقت نمی خوانی و پدر و مادر از دست تو ناراضی هستند.

از ملا می پرسند: چرا هر کار می کنیم کارمان به سامان نمی شود؟ [در جواب گفت] برای اینکه نماز اول وقت نمی خوانی و نماز هم نفرین تان می کند.

استاد ما مرحوم آقای برهان ۶۵ سال پیش بر روی منبر می گفت و من هنوز یادم هست که می فرمود: آن کسی که نماز مغرب را آن قدر دیر بخواند که آسمان پر از ستاره شود چنین کسی ملعون است.

به همین خاطر هم بود که هنوز توی مأذنه گل دسته قم اذان می گفتند و وسط های اذان بود که آیت الله مرعشی نجفی به رکوع می رفتند یعنی آن قدر نماز را زود شروع می کرد مبادا که ستاره به آسمان بیاید. صبح ها هم همین طور اگر کسی آن قدر نماز صبحش را دیر بخواند که آسمان دیگر ستاره ای نداشته باشد چنین کسی هم ملعون است.

بنابراین دو نفر ملعون هستند: اول آن کسی که آن قدر نماز مغرب را دیر بخواند که آسمان پر از ستاره شود و دوم آن کسی که آن قدر نماز صبح را دیر بخواند که ستاره ای در آسمان باقی نمانده باشد و نزدیک طلوع آفتاب باشد این دو نفر ملعون هستند یعنی از رحمت خدا به دور می باشند.

شیخ رجبعلی خیاط می گفت: من هر وقت که نماز می خواندم نمازهایی مثل نماز امام زمان یا نماز جعفر طیار از خداوند حاجتی می خواستم یک روز گفتم بگذار یک بار برای خود خدا نماز بخوانم و حاجتی نخواهم شاعر می گوید:

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن که خواجه خود روش بنده پروری دارد

همان شب شیخ رجبعلی خیاط در عالم خواب دید که به او گفتند چرا دیر آمدی؟ یعنی چه یعنی تو بادید ۳۰ سال پیش به فکر این کار می افتادی حالا سر پیری باید بفهمی و نماز بخوانی و حاجتی طلب نکنی.

ما هر وقت جایی گیر می کنیم و اصطلاحا دم مان در تله ای گیر می کند می گوییم خدا. این شعر را استاد من شیخ اکبر برهان ۶۲ سال پیش در مسجد لرزاده بر روی منبر می خواندند و من هنوز به یاد دارم که:

هر وقت که سرت به درد آید نالان شوی و سوی من آیی

چون دردسرت شفا بدادم یاغی شوی و دگر نیایی

ما هر وقت با خدا کار داریم خدا را صدا می زنیم چه قدر خوب است که وقتی هم که کاری نداریم بگوییم خدا.