پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- صادق وفایی نیکو- رهبری در مورد انتخابات مجلس می گویند: «خود بنده هم وقتی این فهرست‌ها را می‌آورند که بیایم رأی بدهم، بعضی از آدم‌های این فهرست‌ها را نمی‌شناسم، اما اعتماد می‌کنم به آن کسانی که اینها را معرفی کرده‌اند و نگاه می‌کنم ببینم آن کسانی که این فهرست را معرفی کرده‌اند چه‌کسانی هستند؛ اگر دیدم اینها آدمهای متدین و مؤمن و انقلابی‌ای هستند، به حرفشان اعتماد می‌کنم و به فهرست آنها رأی می‌دهم» یا مثلا در مورد انتخابات های دیگر تاکید دارند: «من به ۳۱ نفر برای شورای شهر رأی دادم. البتّه بعضی از این حضرات را از نزدیک می‌شناختم، بعضی را هم نمی‌شناختم، لکن اعتماد کردم به همین فهرستهایی که پیشنهاد میکنند و میدهند؛ یکی از آنها را ما گرفتیم و به اعتماد آنها، بقیّه‌ی کسانی را که نمی‌شناختیم نامشان را نوشتیم»

در چند وقت اخیر از این جملات فقط «نگاه لیستی» و «اعتماد به فهرست های انتخاباتی» استخراج شده و مورد بحث قرار گرفته و نکات دیگر آن مغفول مانده است.

چه کسی این جملات رو مطرح کرده؟ سیاستمدار 75 ساله ای که 55 سال سابقه فعالیت سیاسی دارد. 38 سال مسئولیت کلان از جمله 8 سال ریاست جمهوری و 25 سال رهبری کشور را بر عهده داشته و به اذعان دوست و دشمن بر ریزترین اخبار و حتی مسائل امنیتی اشراف دارد و به قول برخی، ده ها کانال اطلاعاتی مجزا با ایشان در ارتباط هستند!

حالا چنین فردی چطور ممکن است با این تجربه، اطلاعات و حتی ابزارهای اطلاعاتی در مورد برخی نامزدهای مجلس ابراز بی اطلاعی کنند؟ به نظر می رسد این "عدم شناخت" ناشی از بی اطلاعی یا کم اطلاعی نیست بلکه اهمیت بالای «قضاوت» در مورد افراد «صدور حکم» را نشان می دهد. ایشان با تجربه و اطلاعاتی که دارند بازهم در مورد برخی نامزدها ابراز می کنند که او را نمی شناسند و به معرفی دیگران اعتماد می کنند...

حالا یک سوال مطرح میشود. ما فعالان جوان عرصه سیاست و رسانه با کدام اطلاعات مدعی "شناخت" نامزدها و افراد فهرست های انتخاباتی بوده و به راحتی حکم فساد، ناتوانی، خیانت، ضدانقلاب و... برای برخی نامزدها صادر می کنیم؟!

سایت های خبری یا خبرهای درگوشی و شایعات سیاسی راههای معتبرتری از کانال های اطلاعاتی رهبری است یا ما هنوز با مفهوم "قضاوت" و "صدور حکم" در مورد افراد ناآشنا هستیم؟