داستان ملوانان زبل آمریکایی/ پیرامون شبهاتی که در مورد تصاویر گریه سربازان آمریکایی مطرح می شود

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- انتشار تصاویر گریه‌ی سربازان آمریکایی، احساسات آمریکایی دوستان کشورمان را جریحه دار کرد و گریه کنان که  « اینها سرباز هستند و نباید گریه سرباز را در می‌آوردید! گناهی مادرشان به بینه چه می‌شود  » هجمه‌های سازماندهی شده‌ای علیه فرماندهان و قهرمان ملی کشورمان شروع کردند. چند نکته قابل تأمل است:

1. اینکه عده‌ای به شدت از کلمه‌ی «ملوان» استفاده می‌کنند و از واژه «تفنگدار» که واژه صحیح است استعمال نمی‌کنند نشان می‌دهد جای دارد تذکری عمده در این زمینه داده شود. تفنگداران دریایی آمریکا بخش شکست ناپذیر ارتش آمریکا هستند که مدال‌های افتخارشان در سراسر جهان بر سینه‌ی کشته شدگان جنگ‌های آمریکا نصب شده است. بی‌گناهانی به دست آنان کشته شدند که تاریخ شرمسار از نام بردنشان است. تفنگداران آموزش دیده تا دندان مجهز با یک ملوان زبل متفاوت است و کسانی که این چنین سعی بر تقلیل دستگیری دارند، موضوع دیگری را دنبال می‌کنند. 

2. بسیاری این اقدام را یک حرکت غیر انسانی و غیر شایسته می‌دانند. باید گفت:

اول: اینها سرباز وظیفه و امریه نیستند. اینها انسان‌های آدم کش و مزدوران ارتش آمریکا هستند که هزاران و میلیون‌ها مایل از سرزمینشان برای فشار به مردم منطقه و اساساً برای حمله به ایران اسلامی (در صورت قدرت) وارد خلیج فارس شدند و گندگی و اراده شان نشان دهنده‌ی ابرقدرتی‌شان است. اینها نه تنها سرباز نیستند مزدوران حقوق بگیر و نظامیان آموزش دیده ارتش آمریکا هستند. 

دوم: آمریکایی‌های جنایت طلب سال‌هاست با هالیوود و بازی‌هایشان ایرانی‌ها را قربانی می‌کنند و نشان می‌دهد مردم ایران مردمی ضعیف و سربازان آمریکایی قادرند ظرف یک ساعت با یک بمب (!!!!!) کشورمان را بگیرند!!!! دستگیری و نمایش این افتضاح چنان بر ارتش آمریکا سنگین بود که واکنش پنتاگون را در پی داشت. چگونه می‌توان تصور کرد وقتی آمریکایی‌ها زیاده گویی می‌کنند و مردم ایران عزیزمان که آغاز کننده  هیچ جنگی نبودند، تندرو، افراطی و ضد انسان معرفی نمایند و ارتششان را نجات بخش دنیا باز تعریف نمایند. انتشار این تصویر نشان داد بر خلاف این موضوع سربازان سپاه اسلام یک لحظه از ابهت پوشالی دشمن نترسیدند و تاریخ این جلادان را فراموش نمی‌کنند. 

سوم: روزگاری بود کاپیتولاسیون در کشورمان تصویب شد. روزگاری که امام راحل «انالله و انا الیه راجعون» سر داد و یک ایرانی (حتی شاهش) از یک سگ آمریکایی پست‌تر شد. هنوز 5 دهه از این ماجرا نگذشته است که به قدرت و عزت جمهوری اسلامی ایران تفنگداران تا دندان مسلح آمریکایی مجبور به زانو زدن در برابر یک پاسدار جوان سپاه اسلام شدند.  این آن چیزی است که بعضی‌ها می‌خواهند فراموش کنند.

چهار: اقدام انتشار تصاویر یک اقدام عملیات روانی و خنثی سازی ابهت پوشالی آمریکاست. مردم ما به تعبیر رهبری آمریکایی ها را در همه جهان تحقیر کردند. به طوری که نگارنده امروز شخصاً از یک عاشق انقلاب اسلامی شنید، به یمن انقلاب اسلامی ایران، ماهم دیگر قادر خواهیم بود شیطان بزرگ را نابود کنیم. کی و کجا جهان این چنین نسبت به آمریکا قدرت ابراز و انزجار داشت و می‌توانست نهاد قدرت آمریکا را نقد کند. 

بیشتر از آنکه تصور کرد این حرکت یک حرکت ضد انسانی است که اساساً نیست. یک حرکت انقلابی در نابودی ابهت آمریکایی است. سربازان شجاع انقلاب نشان دادند لحظه‌ای حتی اگر نوک کشتیشان به آب‌های ایران وارد شوند سجیل و خلیج فارس‌هاست که کشتی‌هایشان را هدف قرار می‌دهد. فرقی نمی‌کند ارتشی باشد یا سپاه، همه عاشقانه مبارزه با آمریکایی هارا آرزو دارند و با این آرزو خدمت می‌کنند.

کسانی که می‌خواهند آمریکایی هارا تطهیر کنند بیشتر دنبال تطهیر کاپیتولاسیون هستند. سرنوشت کاپیتولاسیون طلبان در تاریخ منفور است و مردم قدرت تشخیص دارند. 

از سوی دیگر این حرکت یک حرکت انقلابی و اسلامی است و اینها متجاوزانی بودند که با رأفت اسلامی محاکمه نشدند. البته کسانی که مطلع هستند می‌دانند اگر سربازان سپاهی و ارتشی نبودند چه آتشی غرب بر مناطق جنوبی می‌ریخت تا این چند نفر را نجات دهند. فرزندان رئیس‌علی دلواری این بار به دشمن نشان دادند لحظه‌ای کوتاه نخواهند آمد.

کمی بیندیشیم!!! چه کسانی می‌خواهند قدرت ایران را کم و ابهت آمریکا را در راکی و فرانکی نگه دارند.