تجلی قرآن در وصیت نامه سیاسی ـ الهی امام خمینی (ره)

در آستانه فرارسیدن بیست‌وهشتمین سالگرد ارتحال بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، در بخش‌های مختلف وصیت‌نامه ایشان را برای یادآوری و بهره‌برداری مخاطبان بازنشر می‌کند.

در این بخش سعی شده است که تجلی قرآن، وحدت امت اسلامی، دینداری و دین‌زدایی، عدالت خواهی و... در وصیت‌نامه امام (ره) مورد توجه قرار بگیرد.

 وصیت‌نامه معمار کبیر انقلاب با یک مقدمه که اشاره به معارف شیعه است آغاز می‌شود که در آن به معرفی نمونه‌های عینی و واقعی اسلام ناب محمدی(ص) و مدعیان و پیروان دروغین اسلام آمریکایی پرداخته شده است. قرآن کتاب جامع بین تمام اعصار و ازمنه است و حاوی تمام علوم و برنامه‌های زندگانی انسان‌ها و عامل موفقیت و پیشرفت آن در دنیا و خلود ابدی در بهشت برین است. جلوه‌های قرآنی در وصیت‌نامه امام؛ کراراً مورد عنایت و تایید ایشان قرار گرفته است.

پذیرش و هدف نزول قرآن

الف. هدف نزول قرآن برای جهانیان

قرآن، کلام خداوند متعال است که انسان‌ها بدون واسطه استعداد و توان گرفتن کلام او را ندارند، بلکه به واسطه تنزل کلام الهی از آن مقام ربوبی و تبلور آن در وجود اقدس حضرت محمد بن عبدالله(ص) و جاری شدن کلمات بر زبان آن حضرت بوده که از آن تعبیر به کشف تامه شده است.

حضرت امام(ره) با توجه به تنزل قرآن از آسمان بر زمین و با استناد صریح به آیه «کریمهوَعَلّمَ ءَادَمَ الاْسْمَاءَ کلّهَا» که همه ما از فرزندان حضرت آدم(ع) هستیم، هدف نزول قرآن را برای رهایی این انسان‌ها دانسته و می‌فرمایند: و هر چه این بنیان کج به جلو آمد، کجی‌ها و انحراف‌ها افزون شد تا آن‌جا که قرآن کریم را که برای رشد جهانیان و نقطة جمع همة مسلمانان بلکه عائله بشری، از مقام شامخ احدیت به کشف تام محمدی(ص) تنزل کرد که بشریت را به آنچه باید برسند برساند و این ولیده «عَلَّمَ الاَسْمَاء» را از شرّ شیاطین و طاغوت‌ها رها سازد.

 ب. پذیرش دعوت قرآن

مسأله تبلیغ، وظیفه مسئولین یک جامعه است، تا اسلام جهانشمول گردد و چهره نورانی و واقعی اسلام در پرتو دعوت قرآن مجید، سنّت و سیره اهل بیت (ع) نمایان گردد و جهان زمانی نورانی‌تر می‌گردد که پذیرش نیز در این دعوت صورت گیرد. حضرت امام خمینی(ره) در این باره می‌فرماید:

«و مساله تبلیغ تنها به عهده وزارت ارشاد نیست بلکه وظیفه همه دانشمندان و گویندگان و نویسندگان و هنرمندان است. باید وزارت خارجه کوشش کند تا سفارت‌خانه‌ها نشریات تبلیغی داشته باشند و چهره نورانی اسلام را برای جهانیان روشن نمایند؛ که اگر این چهره با آن جمال جمیل که قرآن و سنت در همه ابعاد به آن دعوت کرده از زیر نقاب مخالفان اسلام و کج فهمی‌های دوستان خودنمایی نماید، اسلام جهانگیر خواهد شد و پرچم پرافتخار آن در همه جا به اهتزاز خواهد آمد. »

ج. اهل بیت مفسران قرآن

حضرت امام (ره) در حدیث متواتر ثقلین از قرآن مجید به ثقل اکبر و اهل بیت(ع) به ثقل کبیر تعبیر می‌کند و این ‌که حقیقت این دو دارای عظمت و ارزش بالایی است که یکی بدون دیگری، باعث مهجوریت هر دو خواهد شد.

در واقع اهل بیت(ع) مفسر و مبین قرآنند که اگر اینان نباشند قرآن معنای واقعی خودش را نمی‌رساند و اگر قرآن نباشد چیزی نخواهد بود تا بدان تفسیر و تبیین صورت گیرد یعنی این دو، یک حقیقت می‌باشند.

بنیانگذار انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «هر چه بر یکی از این دو گذشته است بر دیگری گذشته است و مهجوریت هر یک، مهجوریت دیگری است، تا آن‌گاه که این دو مهجور بر رسول خدا در «حوض» وارد شوند. »

انسان‌های ضد قرآنی

الف. خودخواهان و قرآن

بعضی از انسان‌ها به وسیله قرآن مجید بر علیه قرآن استدلال می‌کنند تا قرآن را از صحنه جامعه و زندگی انسانی خارج نمایند. حضرت امام خمینی(س) در این باره می‌فرماید: خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله‌ای کردند برای حکومت‌های ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ دریافت کرده بودند و ندای إنّی تارک فیکم الثقلان در گوششان بود با بهانه‌های مختلف و توطئه‌های از پیش تهیه شده، آنان را عقب زده و با قرآن، در حقیقت قرآن را ـ  که برای بشریت تا ورود به حوض بزرگ‌ترین دستور زندگانی مادی و معنوی بود و است  ـ از صحنه خارج کردند.

ب. حکومت‌های جائر و قرآن

حضرت امام خمینی(ره) در ادامه راجع به این ‌که معاندان و توطئه‌گران این نفاق و دشمنی را تا حدی بالا برده‌اند که قلم از ثبت و ضبط آن شرمگین است می‌فرماید: «کار به جایی رسید که نقش قرآن به دست حکومت‌های جائر و آخوندهای خبیث بدتر از طاغوتیان وسیله‌ای برای اقامه جور و فساد و توجیه ستمگران و معاندان حق تعالی شد. »

ج. مجالس ترحیم و قرآن

امام راحل به این نکته اشاره دارد که قرآن در قبرستان‌ها باید به نسخه روان‌بخش مسلمانان تبدیل شود و فرمودند: «ما مفتخریم و ملت عزیز سر تا پا متعهد به اسلام و قرآن مفتخر است که پیرو مذهبی است که می‌خواهد حقایق قرآنی، که سراسر آن از وحدت بین مسلمین، بلکه بشریت دم می‌زند، از مقبره‌ها و گورستان‌ها نجات داده و به عنوان بزرگ‌ترین نسخه نجات‌دهنده بشر از جمیع قیودی که بر پای و دست و قلب و عقل او پیچیده است و او را به سوی فنا و نیستی و بردگی و بندگی طاغوتیان می‌کشاند نجات دهد. »

د. پهلوی و فهد و قرآن

در بعضی کشورهای به ظاهر اسلامی ‌برای مقابله کردن با اسلام ناب محمدی (ص) قرآن مجید را با تیراژ بالا و طبع زیبا به چاپ می‌رسانند؛ تا هم به جوامع اسلامی‌ و جهان القا کنند که ما فقط موافق قرآن هستیم و هم به اهداف پلید و شوم خود برسند.

حضرت امام خمینی(ره) در این مورد می‌فرمایند: «ما همه دیدیم قرآنی را که محمدرضاخان پهلوی طبع کرد و عده‌ای را اغفال کرد و بعض آخوندهای بی‌خبر از مقاصد اسلامی ‌هم مداح او بودند و می‌بینیم که ملک فهد هر سال مقدار زیادی از ثروت‌های بی‌پایان مردم را صرف طبع قرآن کریم و محال تبلیغات مذهب ضد قرآنی می‌کند و وهابیت، این مذهب سراپا بی‌اساس و خرافاتی را ترویج می‌کند؛ و مردم و ملت‌های غافل را سوق به سوی ابرقدرت‌ها می‌دهد و از اسلام عزیز و قرآن کریم برای هدم اسلام و قرآن بهره‌برداری می‌کند. »

دینداری و دین‌زدایی

الف. سیاست و دین

حضرت امام خمینی(ره) درباره منادیان جدایی دین از سیاست که در قرن اخیر خصوصاً دهه‌های معاصر و به ویژه پس از پیروزی انقلاب آشکارا توطئه‌ها و دشمنی‌ها را ابراز می‌کنند اعلام نموده «که این توطئه آن ‌قدر جدی بوده که بعضی از روحانیون و متدینان بی‌خبر از اسلام دخالت در حکومت و سیاست را گناه و فسق می‌دانستند و شاید بدانند، البته حضرت امام(ره)؛ اشاره دارند که این فاجعه بزرگی است که اسلام دچارش شده است و در توضیح آن می‌فرماید، اینان دو گروه‌اند:

گروه اول که باید گفت از حکومت و قانون و سیاست یا اطلاع ندارند یا غرض‌مندانه خود را به بی‌اطلاعی می‌زنند. زیرا اجرای قوانین بر معیار قسط و عدل و جلوگیری از ستمگری و حکومت جائرانه و بسط عدالت فردی و اجتماعی و منع از فساد... و صدها از این قبیل، چیزهایی نیست که با مرور زمان در طول تاریخ بشر و زندگی اجتماعی کهنه شود.

ایشان در ادامه می‌فرمایند: و اما طایفه دوم که نقشه موذیانه دارند و اسلام را از حکومت و سیاست جدا می‌دانند. باید به این نادانان گفت که قرآن کریم و سنت رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ آن‌قدر که در حکومت و سیاست احکام دارند در سایر چیزها ندارند؛ بلکه بسیار از احکام عبادی اسلام، عبادی ـ سیاسی است که غفلت از آن‌ها این مصیبت‌ها را به بار آورده.

ب. نوآوری و دین

ایشان درباره این‌که اسلام با نوآوری‌ها مخالف نیست و قرآن در تمام اعصار و زمان‌ها جایگاه واقعی و حقیقی‌اش را حفظ می‌کند، می‌فرماید: و ادعای آن‌که اسلام با نوآوردها مخالف است ـ  همان‌سان که محمدرضا پهلوی مخلوع می‌گفت که اینان می‌خواهند با چهارپایان در این عصر سفر کنند  ـ یک اتهام ابلهانه بیش نیست. زیرا اگر مراد از مظاهر تمدن و نوآوردها، اختراعات و ابتکارات و صنعت‌های پیشرفته که در پیشرفت و تمدن بشر دخالت دارد، هیچ‌گاه اسلام و هیچ مذهب توحیدی با آن مخالفت نکرده و نخواهد کرد بلکه علم و صنعت مورد تاکید اسلام و قرآن مجید است.

ج. تمدن حقیقی و دین

تجدد و تمدن، هنگامی‌ روشن ‌فکری است که هر نوع آزادی موافق با قرآن و عدم مخالفت با آن را سر لوحه امور زندگی انسان‌های غربی و شرقی قرار دهد؟ که البته این چنین تمدنی در عالم کمتر وجود دارد؛ لذا حضرت امام خمینی(ره) در این باره می‌فرمایند: اگر مراد از تجدّد و تمدن به آن معنی است که بعضی روشنفکران حرفه‌ای می‌گویند که آزادی در تمام منکرات و فحشا حتی همجنس‌بازی و از این قبیل، تمام ادیان آسمانی و دانشمندان و عقلا با آن مخالفند گرچه غرب و شرق‌زدگان به تقلید کورکورانه آن را ترویج می‌کنند.

د. روحانی‌نماها و انقلاب و دین

روحانیون در جامعه نقش اساسی را ایفا می‌کنند و طایفه‌ای از آنان با انگیزه‌های مختلف با لباس روحانی به عنوان روحانی‌نمایان مدافع دین و قرآن با حکومت اسلامی ‌مخالفت می‌کنند و عمداً و غیر عمد دچار بعضی اشتباهات بزرگ می‌شوند و بسیار سریع تحت تأثیر شایعات قرار می‌گیرند و در مجالس و محافل مختلف به راحتی با التفات عیب‌های حکومت دینی مردم را مایوس از دین و قرآن و حکومت اسلامی‌ کرده، می‌گویند: همان حکومت طاغوتی اگر بهتر نباشد بدتر نیست. و باور دارند که این حکومت اسلامی‌ که مبنایش قرآن محوری و عنایت بر مفسریت اهل بیت(ع) است، باید تماماً همه قوانین و فرامین آنان مطابق با اسلام و احکام جاری آن باشد؛ لذا حضرت امام(س) در مورد عناد عمدی یا جهلی روحانی‌نمایان به دین و قرآن می‌فرماید: اگر توقع دارید که در یک شب همه امور بر  طبق اسلام و احکام خداوند تعالی متحول شود یک اشتباه است، و در تمام طول تاریخ بشر چنین معجزه‌ای روی نداده است و نخواهد داد. و آن روزی که ان شاء الله تعالی مصلح کل ظهور نماید، گمان نکنید که یک معجزه شود و یک روزه عالم اصلاح شود؛ بلکه با کوشش‌ها و فداکاری‌ها ستمکاران سرکوب و منزوی می‌شوند. و اگر نظر شماها مثل نظر بعض عامی‌های منحرف، آن است که برای ظهور آن بزرگوار باید کوشش در تحقق کفر و ظلم کرد تا عالم را ظلم فرا گیرد و مقدمات ظهور فراهم شود، إنا للهِ و إنا إلیه راجعون.

یعنی اگر چنین ایده‌ای در جامعه‌ای که بر مبنای قرآن و اسلام پی‌ریزی شده است، منادیان آن چنین اعتقادی داشته باشند پس وای بر چنین آدم، وای بر چنین حکومت، همه ما بمیریم و دنیا را رها کنیم و به سوی معبود حق بشتابیم و چنین صحنه‌هایی را نبینیم، به نفع دین و قرآن و حکومت ایده‌آل اسلامی‌ است.

 عدالت‌خواهی و اطاعت‌گریزی

الف. عدالت‌خواهی

از آیات زیبا و امیدبخش قرآن مجید در اجرای عدالت که یکی از مصادیق بارز و کامل آن هنوز برآورده نشده است و چشم محرومان و مستضعفان و عدالت‌محوران به آن دوخته است، این فرموده خداوند است: «وَنُرِیدُ أنْ نَّمُنَّ عَلَی الّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الأرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِین؛ و ما اراده کردیم که بر آن طایفه ضعیف در آن سرزمین منّت گذارده آن‌ها را پیشوایان خلق قرار دهیم.»

همه مسلمانان و مستضعفان و کشورهای اسلامی‌ با عنایت به آیه شریفه فوق می‌توانند با عزم و اعتماد راسخ در زیر پرچم پرافتخار اسلام و پیروی از قرآن، قرار گیرند و در برابر دشمن